Από τον ένα έρωτα στον άλλο

Είχα πει σε προηγούμενες αναρτήσεις μου για μια σχέση έρωτα και ζήλιας που ήταν στην ζωή μου εδώ και 3 χρόνια. Με αρκετά καλές στιγμές και αρκετά ζηλιάρικες σε σημείο τρέλας. Πριν 2,5 μήνες υπήρξε ένας χωρισμός ο 3ος σε 3 χρόνια αλλά πολύ σύντομα τα ξαναβρήκαμε. Το γιατί τα ξαναβρήκαμε θα έλεγα ότι μετά από 3 χρόνια νιώθεις τον άλλον κομμάτι της ζωής σου, σαν καθημερινή συνήθεια, μάλλον κακή γιατί αυτές είναι που κόβονται δύσκολα. Παρόλα αυτά εδώ και σχεδόν 8 μήνες οι κρίσεις ζήλιας της με είχαν ξενερώσει, είχα αρχίσει να απομακρύνομαι αλλά δεν μπορούσα να το κόψω... Όμως ο καιρός έχει γυρίσματα, μια έκρηξη ζήλιας το προηγούμενο Σάββατο με μετασεισμικές δονήσεις την Κυριακή με έπεισε να πω το τέλος. Μέχρι τώρα οι χωρισμοί ξεκίναγαν από εκείνη, εκείνη έφευγε και προφανώς εγώ σαν το παιδάκι που του παίρνουν το παιχνιδάκι του έτρεχα να την ξανακερδίσω και το κατάφερνα! Τώρα όμως εγώ είπα το τέλος, ήξερα ότι δεν πάει άλλο από καιρό, ότι αυτές οι σκηνές παθολογικής πλέον ζήλιας δεν θα έχουν καλό τέλος. Το δέχτηκε, μου είπε ότι δεν περίμενε ποτέ ότι θα της έλεγα εγώ να χωρίσουμε, της εξήγησα ότι δεν βγάζει πουθενά και της άφησα μια κοινωνική σχέση ανοιχτή.

Ανήμερα της καθαρής δευτέρας μου στέλνει ένα email λέγοντας μου μεταξύ άλλων ότι "δεν υπάρχω για αυτήν και δεν υπήρξα ποτέ", πήρε πιθανότατα το αίμα της πίσω ή έτσι πιστεύει.
Πέρασε η μέρα, πέρασε η εβδομάδα, δεν μιλήσαμε καθόλου. Αν μου έλειπε ? Ναι μου έλειψε η συνήθεια, το τηλεφώνημα το πρωινό για καλημέρα, το τηλεφώνημα το βραδινό για καληνύχτα, αλλά από εκεί και πέρα τίποτα άλλο. Σίγουρα έπαιξε ρόλο φαντάζομαι ένα φλερτ που ξεκίνησε πριν μια εβδομάδα και αυτήν εδώ το κυνήγησα αρκετά, αλλά κάθομαι και σκέφτομαι ότι αν μου είχε μείνει ένα ισχυρό συναίσθημα για την προηγούμενη, θα είχα ανακαλέσει, θα την είχα πάρει τηλέφωνο (ίσως και αυτή αυτό να περιμένει)...

Ξημερώνει αύριο μια νέα εβδομάδα, θέλω να σκέφτομαι μόνο την νέα δουλειά μέσα σε μια νέα σχέση που αρχίζει και με γεμίζει, δεν θα έλεγα ότι είμαι ερωτευμένος, περνάω καλά όμως και βασικότερο από όλα η νέα σχέση δεν με πιέζει. 

and the winner is........

Σας έχω αφήσει λίγο πίσω στα επαγγελματικά...

Λοιπόν τελικά ανάμεσα στις 2 λύσεις, το όνειρο και την μακρινή περίπτωση ο κλήρος έπεσε στο 2ο.

Η αλήθεια είναι ότι έπαιξα σκληρό παιχνίδι, το όνειρο με καθυστερούσε στην απάντηση και η 2η περίπτωση με πίεζε για απάντηση, οπότε και εγώ τα έπαιξα όλα για όλα και ζήτησα νέα παράταση μήπως και μου κάτσει το όνειρο και την πήρα!!! 5 μέρες μετά το όνειρο σφύριζε ανέμελα και πλέον οι άλλοι με κοίταγαν στραβά, αποφάσισα να αφήσω το όνειρο για μια άλλη φορά, είπα το ΝΑΙ στην 2η περίπτωση αλλά κανόνισα το ραντεβού για την οριστική συμφωνία 2 μέρες αργότερα γιατί που ξέρεις καμιά φορά τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Τώρα έχουν περάσει 10 μέρες, το όνειρο ακόμα με έχει στην αναμονή αλλά και εγώ το αφήνω έτσι από περιέργεια. Φυσικά έχω ξεκινήσει και προετοιμάζομαι για την νέα σαιζόν. Φρεσκάρω τα γαλλικά μου, καθώς σχεδόν οι 700 από του συνολικά 1600 πελάτες που μπορεί να φιλοξενήσει το ξενοδοχείο στα 490 δωμάτια του θα είναι Γάλλοι. 

Λίνδος λοιπόν φέτος το καλοκαίρι 40 χλμ από το σπίτι αλλά θα την παλέψουμε, θα έχουμε και την σουίτα μας και πάνω από όλα θα έχουμε την ψυχική ηρεμία μας!!!

Πάρτε μερικές φώτο για να ζηλέψετε....

Παράλληλα συνεχίζω την χειμερινή μου απασχόληση διδάσκοντας τα νέα ταλέντα του τουρισμού και έτσι ξαφνικά (πάντα ξαφνικό δεν είναι αυτό?) προέκυψε νέος έρωτας... τι θα βγει δεν ξέρω αλλά άρχισα και πάλι να απολαμβάνω την ζωή αλλιώς. Φιλία σε όλους θα προσπαθήσω να μην κάνω 1 εβδομάδα ανά ανάρτηση 

Αν ήμουν ξενοδοχείο θα ήμουν 7άστερο...

Έχω σχεδόν 9 ημέρες απουσίας ε για να μην γίνουν και 10 θα παίξω το παιχνιδάκι που με προσκάλεσε η Ρία και επιφυλάσσομαι πολύ σύντομα να σας ενημερώσω για τα τεκταινόμενα

 Λοιπόν 7 πράγματα για εμένα:

 1) Από μικρός μου την έδινε το πρωινό ξύπνημα, πολλές φορές στην δουλεία μου ζορίζομαι για να σηκωθώ το πρωί και πού και πού το κάνω το ατόπημα μου... Επειδή αν δεν πάει 2 δεν μπορώ να κοιμηθώ πολλές φορές καταλήγω να κοιμάμαι 4 με 5 ώρες επί μια εβδομάδα, τότε με πιάνουν τα ψυχοσωματικά μου και βήχω λες και έχω κάνει 1 πακέτο τσιγάρα σε 10 λεπτά.

 2) Κατά καιρούς είχα πολλά χόμπι για να καίω τον ελεύθερο μου χρόνο, όλα μου έδωσαν αρκετούς φίλους και γνωστούς, μερικά από αυτά με χρέωσαν λίγο παραπάνω οικονομικά αλλά κανένα ακόμα δεν κατάφερε να κλείσει 2 χρόνια συνεχούς ενασχόλησης. Πάντα μετά από περιόδους καψίματος μαζί τους ακολουθούσε και ένα χρονικό διάστημα που δεν μιλιόμασταν.Στο ίδιο μήκος κύματος με τα χόμπι είναι και τα γυμναστήρια για εμένα, ποτέ μα ποτέ δεν κατάφερα να πάω πάνω από 2 μήνες συνεχόμενους, βρε δεν πα να πλήρωσα 1 χρόνο για να πάρω και άλλο μισό δώρο για να λέω ότι το έχω πληρώσει ρε γαμώτο σιγά μην πήγαινα, έχω ακόμα συνδρομή μέχρι τον Σεπτέμβριο και δεν με βλέπω να πηγαίνω,

 3) Η μόνη ενασχόληση που έχει επιβιώσει εδώ και 5 χρόνια και που δεν θα το έλεγα ούτε 100% χόμπι, ούτε 100% άθλημα είναι η τοξοβολία. Είναι κάτι που με κάνει να ξεχνιέμαι από όλα μου τα προβλήματα, όταν τεντώνω την χορδή μου είμαστε εγώ, το βέλος και ο στόχος... εδώ ίσως τελικά να πιστεύω λίγο στα ζώδια και να παίζει ρόλο ο τοξότης που κρύβω μέσα μου. Το επόμενο βήμα που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό και θα παίξει τον επόμενο χειμώνα είναι η έφιππη τοξοβολία...

 4) Δεν μου αρέσει η διασκέδαση σε μέρη με πολύ θόρυβο, με πολύ κόσμο κλπ. Θα πάω στα μπουζούκια 1-2 φορές το χρόνο αλλά δεν την παλεύω κάθε Σαββατόβραδο να είμαι εκεί. Προτιμώ πιο χαλαρά πράγματα με παρέα σε κάνα ουζερί ή σε κάνα μπαράκι με οποιαδήποτε μουσική άλλωστε μου αρέσουν και ακούω ευχάριστα σχεδόν τα πάντα, ανάλογα την διάθεση και την στιγμή. Όσο για το αλκοόλ δεν θα έλεγα ότι και εδώ κολλάω σε κάτι συγκεκριμένο μόνιμα αυτόν τον καιρό την βρίσκω με το Canadian Club αναμεμιγμένο με gingerale.... (σας έστειλα ?)

 5) Εγώ και το φαγητό έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση, ίσως και λόγω δουλειάς θεωρώ την μαγειρική ως τέχνη και μου αρέσει να κάνω τον καλλιτέχνη στην κουζίνα. Το πρόβλημα είναι ότι αν και απολαμβάνω το μαγείρεμα δεν απολαμβάνω μάλλον το φαγητό καθώς σε καθημερινές καταστάσεις μπορώ να αδειάσω μια καλή μερίδα μέσα σε 5 λεπτά, και αν κάτι μου αρέσει πολύ με σταματάει το γεγονός ότι δεν έχει άλλο και όχι ότι θα σκάσω σε λίγο από το πολύ φαΐ... ίσως να φταίει ο καλός μεταβολισμός μου γιατί αλλιώς μάλλον δεν θα χώραγα να βγω από την πόρτα και δεν εξηγείται άλλωστε και το γεγονός ότι παίζω ακόμα σε νούμερα 2ψηφία στην ζυγαριά

 6) Μου την δίνει το κρύο, με μπλοκάρει δεν μπορώ να σκεφτώ. Τρελαίνομαι για ζέστη για πολύ ζέστη για καυτά μπάνια, να κάθομαι μπροστά στο τζάκι επί ώρες, να παίρνω αγκαλιά το καλοριφέρ

 7) Δεν έχω κανένα ίχνος τσιγκουνιάς πάνω μου, τα χρήματα φεύγουν από τα χέρια μου σαν αέρας, αρκεί να περνάω καλά. Πιστεύω ότι ο τσιγκούνης δεν είναι μόνο στα λεφτά αλλά και στα αισθήματα, και το μότο μου είναι ότι όσο χαλάω λεφτά τόσο μου έρχονται και έτσι είναι. Έχω περάσει και εποχές που μάζευα τα ταληράκια για να πάρω ένα σουβλάκι αλλά να τα έχω κρυμμένα δεν την παλεύω, θέλω το πορτοφόλι γεμάτο να μπορώ ανά πάσα στιγμή να έχω ότι επιθυμώ

 Αυτά τα επτά για απόψε...

1ώρα, 1400 € για ένα γερό ξέσκισμα...

Βασικά έχω σκάσει... μου χάλασε όλη την μέρα...τα βάζω με τον εαυτό μου αλλά και αυτή η καριόλα με πήδηξε κανονικά !!!

Ας τα πάρω από την αρχή...

Σήμερα μετά τον πανικό των τόσων ημερών το πήρα απόφαση να κάτσω στις ουρές του ΟΑΕΔ για να πάρω την έγκριση για την πληρωμή του επιδόματος ανεργίας. Δεν είχα εισπράξει τίποτα για φέτος και το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 1400 και κάτι ευρώ ότι πρέπει να καλύψει μερικές τρύπες που άνοιξαν με τα χρωστούμενα από το παλιό ξενοδοχείο.

Κάθομαι στην ουρά και περιμένω, χαζεύω τον κόσμο με τα αλβανικά και βουλγάρικα διαβατήρια που περιμένουν, ρε είναι πιο πολλοί από εμάς!!!

Φτάνει η σειρά μου μετά από 1ώρα και κάτι, η κοπέλα στο γραφείο μου λέει ότι δεν μπορεί να μου καταβάλει την 1η δόση γιατί έχει παρέλθει το διάστημα και πρέπει να πάρω έγκριση από την διευθύντρια. Πάω στο γραφείο της, της εξηγώ και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

Διευθύντρια: Γιατί δεν ήρθατε στην ώρα σας ?
Pery: Γιατί έλειπα εκτός Ελλάδας...
Δ: Οκ δεν πειράζει κανένα πρόβλημα, παρακαλώ θα μου σημειώσετε εδώ σε αυτή την υπεύθυνη δήλωση πότε λείπατε και που
(την φτιάχνω την δήλωση της την δίνω, τα περνάει στον υπολογιστή)
Δ: Είστε έτοιμος, η επόμενη καταβολή θα γίνει στις 9/3
Π: Ευχαριστώ, οι καταβολές μέχρι και 7/2 έχουν μπει στο λογαριασμό μου?
Δ: Όχι κύριε, αφού βγήκατε εκτός Ελλάδας δεν δικαιούστε ανεργία για το διάστημα αυτό, λυπάμαι είναι στην υπεύθυνη δήλωση που υπογράψατε τον Οκτώβρη δεν το θυμάστε?
Π: Πλάκα μου κάνετε τώρα ? που να θυμάμαι... γιατί μου είπατε όλα καλά πριν? Γιατί δεν μου εξηγήσατε...
Δ: Λυπάμαι αλλά έχετε υπογράψει...

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου πήγα για μαλλί και όχι απλά βγήκα κουρεμένος, με ξυρίσανε.... Πρέπει να έπεσα στην μοναδική δημόσια υπάλληλο σε όλη την χώρα που όχι μόνο ακολουθεί τον νόμο κατά γράμμα άλλα το απολαμβάνει κιόλας, δεν μπορούσε να μου το πει? να χάσω έστω την 1η δόση... έπρεπε να χάσω 3 δόσεις και τα δώρα ? Λες και η καριόλα θα πάρει bonus για αυτό...λες και θα τα βάλει στην τσέπη της ή θα έρθει ο Βενιζέλος να την ανταμείψει με το παράσημο της Χρυσής Μνημονιοφρουρού!!!

Δεν μου αρέσει αυτά που γίνονται και λέγονται για τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά για μια καριόλα σαν αυτή ΝΑΙ ΜΩΡΗ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ 15% ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΘΟ, ΝΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΣΕ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗ ΓΛΥΚΑ!!!!

Είμαι σίγουρος ότι αν της έδινα ένα πιστόλι και της έλεγα θέλω να με σκοτώσετε θα μου το άδειαζε όλο πάνω μου !!!!

Από την άλλη να ρωτήσω κάτι αφελές, δηλαδή σε αυτή την υπέροχη χώρα που γέννησε την δημοκρατία αν είσαι άνεργος δεν δικαιούσαι να πας διακοπές εκτός Ελλάδας ?

Όνειρα και αλήθειες

Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα από την τελευταία ανάρτηση, έγιναν πολλά χάθηκα στην αναζήτηση εργασίας...

Μέσα σε όλες τις προτάσεις υπήρξε και ένα μαργαριτάρι από ένα 5* ξενοδοχείο μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας. Ήταν από τις δουλείες που ονειρευόμασταν όταν ακόμα ήμασταν στην σχολή! Λέω ήταν γιατί αύριο το βραδύ θα είναι παρελθόν, αύριο τελειώνει η διορία να απαντήσω σε μια άλλη δουλειά. Δυστυχώς η μεγάλη αυτή θέση με πάει από αναβολή σε αναβολή και αύριο πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στο να πω ΝΑΙ σε μια άλλη πρόταση που απλά περιμένει το ΝΑΙ μου και στο να μείνω να κυνηγήσω το όνειρο, να με πάει σε νέο ραντεβού και που μπορεί στο τέλος να μου πει ΟΧΙ και να μείνω μπουκάλα!!!

Το συναίσθημα μου με πάει στο όνειρο, η λογική μου με προσγειώνει στην πραγματικότητα ίσως σε άλλες εποχές να μπορούσα να το κυνηγήσω, τώρα θα πρέπει μάλλον να λέω και ευχαριστώ που 2 μήνες πριν από την σαιζόν βρίσκω μια δουλειά... θα αφήσω το όνειρο για το μέλλον, θα το ξανά κυνηγήσω του χρόνου και βλέπουμε

Έτσι στα γόνατα να με παρακαλάς!!!

Ξεκίνησε η μέρα... φτάνω στο γραφείο του, καλημεριζόμαστε και μου λέει που είναι οι σημειώσεις σου? Του λέω ότι ήρθα γιατί μου το ζήτησε ο ιδιοκτήτης και ότι έχω αποφασίσει να φύγω, λέει 2-3 μαλακίες και μου λέει να ξανάρθω να ενημερώσω τον ιδιοκτήτη για να μην το αναλάβει αυτός...

Φεύγω...καφεδάρα και χαλαρά 12.30 σκάει τηλέφωνο να πάω από εκεί...
Ξανά πάρλα αλλά ξεκαθαρίζω ότι είμαι με το ένα πόδι έξω, μου ζητά ο ιδιοκτήτης να το ξανασκεφτώ άλλες 2 μέρες και με παρακαλεί να μην φύγω.... με το που βγαίνω από το γραφείο με παίρνει στο κινητό ο μαλάκας που έχει βγει για εξωτερικές δουλειές:

-Τι ώρα θα τελειώσεις από εκεί... μπορούμε να πιούμε ένα καφέ οι 2 μας να τα πούμε?
-Τέλειωσα θες τώρα?
Κανονίζουμε και βρισκόμαστε.... Μα τι θέλει τώρα ο μαλάκας???

Πάω στην καφετέρια και κάθομαι...παραγγέλνουμε...

-Τι θα ήθελες να κάνω για να επιτευχθεί αυτή η επιθυμητή συνεργασία που θες? μου λέει...
-Κοίτα δεν είναι θέμα τι θα ήθελα, θεωρώ ότι το γυαλί έχει σπάσει και ότι έχω φύγει...

και ξεκινάμε μια 2ώρη συζήτηση που τίθενται όλα τα ζητήματα, όλα τα προβλήματα όλες οι κόντρες 2 χρόνων και στο τέλος συζητάμε για τη νέα χρονιά αλλά το κλείνω χρησιμοποιώντας μια από τις αγαπημένες του εκφράσεις:
-Εγώ αυτές τις μέρες σκέφτηκα με καθαρό μυαλό και την "έριξα τη ζαριά" και τώρα οι κινήσεις είναι πολλές... δεν ξέρω ακόμα τι θα κάνω
-Σκέψου και αποφάσισε και σε περιμένω...

Χμμμ λοιπόν ζορίστηκε ο μαλάκας, ίσως δεν είχε πιστέψει ότι θα φύγω και τώρα που με είδε με το ένα πόδι έξω από την πόρτα κατάλαβε ότι θα έχει απώλειες στην λειτουργία που στο τέλος της σαιζόν θα γυρίσουν πάνω του. Πρέπει να ομολογήσω ότι μου φάνηκε αρκετά ειλικρινής στην συζήτηση παρόλα αυτά πιστεύω ότι κάποιο λάκκο έχει η ιστορία και δεν με μεταπείθει 100%.

Αργότερα συνάντησα την 2η επιλογή μου και με προβλημάτισε καθώς η έρευνα που έκανα μου έβγαλε στην επιφάνεια προβλήματα που υποβόσκουν εκεί. Θα μου πείτε παντού υπάρχουν προβλήματα...σωστά αλλά ποίο από τα 2 έχει τα λιγότερα? Το 3ο (και όχι μακρύτερο) είναι ιδανικό αλλά θα δώσει απάντηση στις 10/2 βέβαια αύριο θα επιδιώξω να δω τον προσωπάρχη τους να δω τι εντυπώσεις υπήρξαν από την συζήτηση.

Ξαπλώνω μπερδεμένος, αλλά αποφασισμένος να μην το σκεφτώ άλλο θα ηρεμήσω και αύριο ξανά από την αρχή... Αύριο θα αναρτήσω τις επιλογές μου... θα ήθελα να ακούσω απόψεις γιατί ναι μεν εγώ θα αποφασίσω αλλά κάθε γνώμη καλή είναι και κάνει το μυαλό να σκέφτεται και από την άλλη θα τα έχω γραμμένα να τα βλέπω....

Δευτέρα προς τρίτη

Πέρασε η Κυριακή ήρεμα, οικογενειακά, βροχερά με ανυπομονησία για την Δευτέρα....

Ήρθε η Δευτέρα, βροχερή και αυτή, έκτακτα γεγονότα ανέτρεψαν λίγο το πρόγραμμα αλλά την παλέψαμε... 1 ραντεβού για δουλειά σήμερα και ξαφνικά προκύπτει θέση σε 5* ξενοδοχείο μεγάλης αλυσίδας. Πάω να κάνω αίτηση και ο προσωπάρχης είναι παλιός συνάδελφος με βάζει άμεσα για ραντεβού με τον Γενικό... Τους κάνω αλλά απαντήσεις γύρω στις 10/2 κακό αυτό γιατί η πρόταση που έχω από την Πέμπτη πρέπει να απαντηθεί στις 3/2.. θα δούμε στις 2/2 θα το σκεφτώ και πάλι.

Αποφάσισα να αντιμετωπίζω ένα ένα τα προβλήματα μου και μόλις λυθεί το ένα να χαλαρώνω να ζω για μένα και σιγά σιγά να επεξεργάζομαι το επόμενο...

Το κανονισμένο ραντεβού δεν πάει καλά, τρώω στήσιμο 50λεπτά για ένα ραντεβού των 5 λεπτών για να μάθω ότι είμαι over qualified σε σχέση με αυτό που ψάχνουν... πριτς που θα κάτσω να σκάσω!!! Εσείς χάσατε!!!

Ξαφνικά τηλέφωνο από το παλιό μαγαζί, ο μ@λ@κ@ς θέλει να με δει αύριο στις 09.30, να συνεργαστούμε λέει για την νέα σαιζόν ? Βρε σας είπε κανείς ότι τρώω κουτόχορτο ???
"Δεν γυρίζω στα ίδια είμαι πλέον αλλού" που λέει και το άσμα.... Το απογευματάκι σκάει τηλέφωνο ο δικηγόρος, ο ιδιοκτήτης θα εκτιμούσε ιδιαίτερα να πάω αύριο στο ραντεβού, θα πάω γιατί εκτιμώ και εγώ ιδιαίτερα τον ιδιοκτήτη. Αλώστε θα είναι σύντομο 4-5 λεπτάκια θα σπάσω τα νεύρα στον άλλο και μετά θα πάω για καφεδάρα... είπαμε έχω πάρει τις αποφάσεις μου δεν έχω κανένα δίλημμα, πιστευτώ σε μένα όπως όσες φορές στο παρελθόν το έκανα και βγήκα νικητής, μια φορά δεν το έκανα και έκανα την επιλογή μου πνιγμένος από την ανασφάλεια και βουτήξαμε στα σκατά ομαδικώς αλλά όχι άλλο κάρβουνο πλέον!!!!

Καλό ξημέρωμα σε όλους, να κάνετε αυτό που πραγματικά θέλετε, πιστέψτε το και ορμίστε...