Χάθηκα λίγο, κινδυνεύω να χάσω τον στόχο των αναρτήσεων.... αλλά τα πράγματα στο νησί δεν κυλάνε ομαλά. Η εβδομάδα "προσαρμογής" πέρασε και ξεκίνησε ο πόλεμος, ένας πόλεμος που τον είχα προβλέψει από το τέλος της περσινής σαιζόν αλλά η ιδιοκτησία με είχε καθησυχάσει.Δεν ηρέμησα αλλά τον περίμενα πιο μετά. Δυστυχώς ο ανασφαλής, σχιζοφρενής κλπ διευθυντής μου έβαλε εμπρός την μηχανή εξόντωσης ξεκίνησε πάλι η ίντριγκα και αντί για συνεργασία προσπαθεί να κάνει την δουλεία μου για να μπορεί να λέει ότι την κάνει αυτός και όχι εγώ.
Είναι δύσκολο αγαπητέ αναγνώστη να σου πω τα τεκταινόμενα της περσινής χρονιάς, ίσως σιγά σιγά να βγουν στην επιφάνεια και να καταλάβεις πως φτάσαμε ως εδώ...
Αφού είχαμε μια έντονη συνομιλία σήμερα (βασικά αυτός φώναζε και ούρλιαζε και εγώ απολάμβανα το παραλήρημα), μου είπε ότι ακόμα περιμένει τις προτάσεις μου για φέτος και του απάντησα ότι είμαι έτοιμος και περιμένω να με καλέσει, για να πάρω την υπέροχη απάντηση ότι δεν θα με καλέσει αυτός αλλά εγώ πρέπει να είμαι αυτός που πρέπει να τον κυνηγάω και να επιμένω να τα συζητήσουμε... (το έχουμε χάσει νομίζω τελείως ε???) και τέλος πάντων αφού είμαι έτοιμος αύριο θα με δει αλλά την ώρα που μπορεί και η ώρα αυτή είναι 08.30 με 10.00.....Τώρα στα γράφω αυτά τέτοια ώρα και δεν κοιμάμαι...Ίσως γιατί βαρέθηκα την παλαβομάρα εκεί μέσα, δεν νοιώθω ότι έχω κάτι να χάσω και ότι υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές... 2 χρόνια έπαιξα το παιχνιδάκι του, πλήγωσα τον εαυτό μου και τον έκανα να νοιώθει πολύ ΜΑΛΑΚΑ!!! Τέλος, παίζουμε χωρίς φόβο πλέον και το πολύ πολύ τα κουβαδάκια μου και σε άλλη παραλία....
Θα κλείσω με το εξής:
Πριν 2 ημέρες ξύπνησα, ετοιμάστηκα για την δουλεία. Ξεκίνησα κατέβηκα την σκάλα του σπιτιού μου, περπάτησα και μετά από 5 βήματα έπεσα μέσα σε μια λακκούβα που κάποιος έξυπνος γείτονας άνοιξε εκεί. Σηκώθηκα, ξεσκονίστηκα και συνέχισα το δρόμο μου...
Εχθές ξύπνησα, ετοιμάστηκα για την δουλεία. Ξεκίνησα κατέβηκα την σκάλα του σπιτιού μου, περπάτησα και μετά από 5 βήματα έπεσα πάλι μέσα στην ίδια λακκούβα που κάποιος έξυπνος γείτονας άνοιξε εκεί. Σηκώθηκα, ξεσκονίστηκα και συνέχισα το δρόμο μου...
Σήμερα ξύπνησα, ετοιμάστηκα για την δουλεία. Ξεκίνησα κατέβηκα την σκάλα του σπιτιού μου, περπάτησα σκεπτόμενος ότι κάπου εκεί υπάρχει μια λακκούβα που κάποιος έξυπνος γείτονας άνοιξε εκεί, η σκέψη μου τελείωσε όταν ξανάπεσα στην λακκούβα. Σηκώθηκα, ξεσκονίστηκα και συνέχισα το δρόμο μου...
Λακκούβες πολλές αλλά δεν θα το βάλουμε κάτω....
Σε θέλω να μάθεις.... να τις προσπερνάς, όταν συνεχίζεις να πέφτεις στις ίδιες καθημερινώς δεν είναι καλό σημάδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κάθε εμπόδιο μας βγαινει σε καλό, δεν σε φοβάμαι, συνέχισε χωρίς φόβους και είμαι σίγουρη θα βγεις κερδισμένος!!!!
Εντάξει, δε σε φοβάμαι πια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα βρεις την ακρη!
Η αυτος ή εσυ.
Πειραζει που εγω ευχομαι το...εσυ;
Οσο για τις λακούβες τι να πω;
Κοιμάσαι όρθιος μωρέ; Για συγκεντρώσου...
το δις (τρις) εξαμαρτείν...κλπ
φιλια πολλα
το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού.
ΑπάντησηΔιαγραφήέπεσες την πρώτη φορά στη λακκούβα, μετά έπρεπε να μην ξαναπέσεις.
από την άλλη πάλι, οι εχθροί μου δε χαίρονται όταν πέφτω, γιατί ξέρουν ότι θα ξανασηκωθώ!!!
Σας ευχαριστώ όλες... η λακκούβα μπορεί να μην είναι απαραίτητα η ιδία αλλά έχω την δύναμη και ξανασηκώνομαι
ΑπάντησηΔιαγραφή