Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

and the winner is........

Σας έχω αφήσει λίγο πίσω στα επαγγελματικά...
Λοιπόν τελικά ανάμεσα στις 2 λύσεις, το όνειρο και την μακρινή περίπτωση ο κλήρος έπεσε στο 2ο.
Η αλήθεια είναι ότι έπαιξα σκληρό παιχνίδι, το όνειρο με καθυστερούσε στην απάντηση και η 2η περίπτωση με πίεζε για απάντηση, οπότε και εγώ τα έπαιξα όλα για όλα και ζήτησα νέα παράταση μήπως και μου κάτσει το όνειρο και την πήρα!!! 5 μέρες μετά το όνειρο σφύριζε ανέμελα και πλέον οι άλλοι με κοίταγαν στραβά, αποφάσισα να αφήσω το όνειρο για μια άλλη φορά, είπα το ΝΑΙ στην 2η περίπτωση αλλά κανόνισα το ραντεβού για την οριστική συμφωνία 2 μέρες αργότερα γιατί που ξέρεις καμιά φορά τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Τώρα έχουν περάσει 10 μέρες, το όνειρο ακόμα με έχει στην αναμονή αλλά και εγώ το αφήνω έτσι από περιέργεια. Φυσικά έχω ξεκινήσει και προετοιμάζομαι για την νέα σαιζόν. Φρεσκάρω τα γαλλικά μου, καθώς σχεδόν οι 700 από του συνολικά 1600 πελάτες που μπορεί να φιλοξενήσει το ξενοδοχείο στα 490 δωμάτια του θα είναι Γάλλοι. 

Λίνδος λοιπόν φέτος το καλοκαίρι 40 χλμ από το σπίτι αλλά θα την παλέψουμε, θα έχουμε και την σουίτα μας και πάνω από όλα θα έχουμε την ψυχική ηρεμία μας!!!

Πάρτε μερικές φώτο για να ζηλέψετε....

Φωτογραφίες από Lindos Royal, Λίνδος
Φωτογραφίες από Lindos Royal, Λίνδος
Φωτογραφίες από Lindos Royal, Λίνδος


Παράλληλα συνεχίζω την χειμερινή μου απασχόληση διδάσκοντας τα νέα ταλέντα του τουρισμού και έτσι ξαφνικά (πάντα ξαφνικό δεν είναι αυτό?) προέκυψε νέος έρωτας... τι θα βγει δεν ξέρω αλλά άρχισα και πάλι να απολαμβάνω την ζωή αλλιώς. Φιλία σε όλους θα προσπαθήσω να μην κάνω 1 εβδομάδα ανά ανάρτηση 

Σάββατο 18 Φεβρουαρίου 2012

Αν ήμουν ξενοδοχείο θα ήμουν 7άστερο...

Έχω σχεδόν 9 ημέρες απουσίας ε για να μην γίνουν και 10 θα παίξω το παιχνιδάκι που με προσκάλεσε η Ρία και επιφυλάσσομαι πολύ σύντομα να σας ενημερώσω για τα τεκταινόμενα

 Λοιπόν 7 πράγματα για εμένα:

 1) Από μικρός μου την έδινε το πρωινό ξύπνημα, πολλές φορές στην δουλεία μου ζορίζομαι για να σηκωθώ το πρωί και πού και πού το κάνω το ατόπημα μου... Επειδή αν δεν πάει 2 δεν μπορώ να κοιμηθώ πολλές φορές καταλήγω να κοιμάμαι 4 με 5 ώρες επί μια εβδομάδα, τότε με πιάνουν τα ψυχοσωματικά μου και βήχω λες και έχω κάνει 1 πακέτο τσιγάρα σε 10 λεπτά.

 2) Κατά καιρούς είχα πολλά χόμπι για να καίω τον ελεύθερο μου χρόνο, όλα μου έδωσαν αρκετούς φίλους και γνωστούς, μερικά από αυτά με χρέωσαν λίγο παραπάνω οικονομικά αλλά κανένα ακόμα δεν κατάφερε να κλείσει 2 χρόνια συνεχούς ενασχόλησης. Πάντα μετά από περιόδους καψίματος μαζί τους ακολουθούσε και ένα χρονικό διάστημα που δεν μιλιόμασταν.Στο ίδιο μήκος κύματος με τα χόμπι είναι και τα γυμναστήρια για εμένα, ποτέ μα ποτέ δεν κατάφερα να πάω πάνω από 2 μήνες συνεχόμενους, βρε δεν πα να πλήρωσα 1 χρόνο για να πάρω και άλλο μισό δώρο για να λέω ότι το έχω πληρώσει ρε γαμώτο σιγά μην πήγαινα, έχω ακόμα συνδρομή μέχρι τον Σεπτέμβριο και δεν με βλέπω να πηγαίνω,

 3) Η μόνη ενασχόληση που έχει επιβιώσει εδώ και 5 χρόνια και που δεν θα το έλεγα ούτε 100% χόμπι, ούτε 100% άθλημα είναι η τοξοβολία. Είναι κάτι που με κάνει να ξεχνιέμαι από όλα μου τα προβλήματα, όταν τεντώνω την χορδή μου είμαστε εγώ, το βέλος και ο στόχος... εδώ ίσως τελικά να πιστεύω λίγο στα ζώδια και να παίζει ρόλο ο τοξότης που κρύβω μέσα μου. Το επόμενο βήμα που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό και θα παίξει τον επόμενο χειμώνα είναι η έφιππη τοξοβολία...

 4) Δεν μου αρέσει η διασκέδαση σε μέρη με πολύ θόρυβο, με πολύ κόσμο κλπ. Θα πάω στα μπουζούκια 1-2 φορές το χρόνο αλλά δεν την παλεύω κάθε Σαββατόβραδο να είμαι εκεί. Προτιμώ πιο χαλαρά πράγματα με παρέα σε κάνα ουζερί ή σε κάνα μπαράκι με οποιαδήποτε μουσική άλλωστε μου αρέσουν και ακούω ευχάριστα σχεδόν τα πάντα, ανάλογα την διάθεση και την στιγμή. Όσο για το αλκοόλ δεν θα έλεγα ότι και εδώ κολλάω σε κάτι συγκεκριμένο μόνιμα αυτόν τον καιρό την βρίσκω με το Canadian Club αναμεμιγμένο με gingerale.... (σας έστειλα ?)

 5) Εγώ και το φαγητό έχουμε μια ιδιαίτερη σχέση, ίσως και λόγω δουλειάς θεωρώ την μαγειρική ως τέχνη και μου αρέσει να κάνω τον καλλιτέχνη στην κουζίνα. Το πρόβλημα είναι ότι αν και απολαμβάνω το μαγείρεμα δεν απολαμβάνω μάλλον το φαγητό καθώς σε καθημερινές καταστάσεις μπορώ να αδειάσω μια καλή μερίδα μέσα σε 5 λεπτά, και αν κάτι μου αρέσει πολύ με σταματάει το γεγονός ότι δεν έχει άλλο και όχι ότι θα σκάσω σε λίγο από το πολύ φαΐ... ίσως να φταίει ο καλός μεταβολισμός μου γιατί αλλιώς μάλλον δεν θα χώραγα να βγω από την πόρτα και δεν εξηγείται άλλωστε και το γεγονός ότι παίζω ακόμα σε νούμερα 2ψηφία στην ζυγαριά

 6) Μου την δίνει το κρύο, με μπλοκάρει δεν μπορώ να σκεφτώ. Τρελαίνομαι για ζέστη για πολύ ζέστη για καυτά μπάνια, να κάθομαι μπροστά στο τζάκι επί ώρες, να παίρνω αγκαλιά το καλοριφέρ

 7) Δεν έχω κανένα ίχνος τσιγκουνιάς πάνω μου, τα χρήματα φεύγουν από τα χέρια μου σαν αέρας, αρκεί να περνάω καλά. Πιστεύω ότι ο τσιγκούνης δεν είναι μόνο στα λεφτά αλλά και στα αισθήματα, και το μότο μου είναι ότι όσο χαλάω λεφτά τόσο μου έρχονται και έτσι είναι. Έχω περάσει και εποχές που μάζευα τα ταληράκια για να πάρω ένα σουβλάκι αλλά να τα έχω κρυμμένα δεν την παλεύω, θέλω το πορτοφόλι γεμάτο να μπορώ ανά πάσα στιγμή να έχω ότι επιθυμώ

 Αυτά τα επτά για απόψε...

Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012

1ώρα, 1400 € για ένα γερό ξέσκισμα...

Βασικά έχω σκάσει... μου χάλασε όλη την μέρα...τα βάζω με τον εαυτό μου αλλά και αυτή η καριόλα με πήδηξε κανονικά !!!

Ας τα πάρω από την αρχή...

Σήμερα μετά τον πανικό των τόσων ημερών το πήρα απόφαση να κάτσω στις ουρές του ΟΑΕΔ για να πάρω την έγκριση για την πληρωμή του επιδόματος ανεργίας. Δεν είχα εισπράξει τίποτα για φέτος και το συνολικό ποσό ανέρχεται στα 1400 και κάτι ευρώ ότι πρέπει να καλύψει μερικές τρύπες που άνοιξαν με τα χρωστούμενα από το παλιό ξενοδοχείο.

Κάθομαι στην ουρά και περιμένω, χαζεύω τον κόσμο με τα αλβανικά και βουλγάρικα διαβατήρια που περιμένουν, ρε είναι πιο πολλοί από εμάς!!!

Φτάνει η σειρά μου μετά από 1ώρα και κάτι, η κοπέλα στο γραφείο μου λέει ότι δεν μπορεί να μου καταβάλει την 1η δόση γιατί έχει παρέλθει το διάστημα και πρέπει να πάρω έγκριση από την διευθύντρια. Πάω στο γραφείο της, της εξηγώ και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:

Διευθύντρια: Γιατί δεν ήρθατε στην ώρα σας ?
Pery: Γιατί έλειπα εκτός Ελλάδας...
Δ: Οκ δεν πειράζει κανένα πρόβλημα, παρακαλώ θα μου σημειώσετε εδώ σε αυτή την υπεύθυνη δήλωση πότε λείπατε και που
(την φτιάχνω την δήλωση της την δίνω, τα περνάει στον υπολογιστή)
Δ: Είστε έτοιμος, η επόμενη καταβολή θα γίνει στις 9/3
Π: Ευχαριστώ, οι καταβολές μέχρι και 7/2 έχουν μπει στο λογαριασμό μου?
Δ: Όχι κύριε, αφού βγήκατε εκτός Ελλάδας δεν δικαιούστε ανεργία για το διάστημα αυτό, λυπάμαι είναι στην υπεύθυνη δήλωση που υπογράψατε τον Οκτώβρη δεν το θυμάστε?
Π: Πλάκα μου κάνετε τώρα ? που να θυμάμαι... γιατί μου είπατε όλα καλά πριν? Γιατί δεν μου εξηγήσατε...
Δ: Λυπάμαι αλλά έχετε υπογράψει...

Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου πήγα για μαλλί και όχι απλά βγήκα κουρεμένος, με ξυρίσανε.... Πρέπει να έπεσα στην μοναδική δημόσια υπάλληλο σε όλη την χώρα που όχι μόνο ακολουθεί τον νόμο κατά γράμμα άλλα το απολαμβάνει κιόλας, δεν μπορούσε να μου το πει? να χάσω έστω την 1η δόση... έπρεπε να χάσω 3 δόσεις και τα δώρα ? Λες και η καριόλα θα πάρει bonus για αυτό...λες και θα τα βάλει στην τσέπη της ή θα έρθει ο Βενιζέλος να την ανταμείψει με το παράσημο της Χρυσής Μνημονιοφρουρού!!!

Δεν μου αρέσει αυτά που γίνονται και λέγονται για τους δημόσιους υπαλλήλους αλλά για μια καριόλα σαν αυτή ΝΑΙ ΜΩΡΗ ΝΑ ΣΟΥ ΚΟΨΟΥΝ 15% ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΣΘΟ, ΝΑ ΣΕ ΒΑΛΟΥΝ ΣΕ ΕΦΕΔΡΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΕ ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ ΝΑ ΕΡΘΕΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗ ΓΛΥΚΑ!!!!

Είμαι σίγουρος ότι αν της έδινα ένα πιστόλι και της έλεγα θέλω να με σκοτώσετε θα μου το άδειαζε όλο πάνω μου !!!!

Από την άλλη να ρωτήσω κάτι αφελές, δηλαδή σε αυτή την υπέροχη χώρα που γέννησε την δημοκρατία αν είσαι άνεργος δεν δικαιούσαι να πας διακοπές εκτός Ελλάδας ?

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Όνειρα και αλήθειες

Πέρασε σχεδόν μια εβδομάδα από την τελευταία ανάρτηση, έγιναν πολλά χάθηκα στην αναζήτηση εργασίας...

Μέσα σε όλες τις προτάσεις υπήρξε και ένα μαργαριτάρι από ένα 5* ξενοδοχείο μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας. Ήταν από τις δουλείες που ονειρευόμασταν όταν ακόμα ήμασταν στην σχολή! Λέω ήταν γιατί αύριο το βραδύ θα είναι παρελθόν, αύριο τελειώνει η διορία να απαντήσω σε μια άλλη δουλειά. Δυστυχώς η μεγάλη αυτή θέση με πάει από αναβολή σε αναβολή και αύριο πρέπει να διαλέξω ανάμεσα στο να πω ΝΑΙ σε μια άλλη πρόταση που απλά περιμένει το ΝΑΙ μου και στο να μείνω να κυνηγήσω το όνειρο, να με πάει σε νέο ραντεβού και που μπορεί στο τέλος να μου πει ΟΧΙ και να μείνω μπουκάλα!!!

Το συναίσθημα μου με πάει στο όνειρο, η λογική μου με προσγειώνει στην πραγματικότητα ίσως σε άλλες εποχές να μπορούσα να το κυνηγήσω, τώρα θα πρέπει μάλλον να λέω και ευχαριστώ που 2 μήνες πριν από την σαιζόν βρίσκω μια δουλειά... θα αφήσω το όνειρο για το μέλλον, θα το ξανά κυνηγήσω του χρόνου και βλέπουμε