Δευτέρα 27 Δεκεμβρίου 2010

Μου αρέσει το Λονδίνο?

Κάθομαι και πίνω τον καφέ μου... ετοιμάζομαι για μια νέα εξόρμηση στο Λονδίνο, σήμερα θα είναι ημέρα αγορών, οι εκπτώσεις ξεκίνησαν από χθες οπότε λέω να τα τιμήσω σήμερα. Θερμοκρασία στους +3, δηλαδή έτσι λέει το ιντερνέτ, αλλά μέχρι να φτάσω στο σταθμό του τρένου θα έχω ζεσταθεί. Και μετά τι...? Αυτό μου αρέσει στο Λονδίνο, είναι μια πόλη που δεν βαριέσαι ποτέ, 8 φορές έχω έρθει και μόλις φτάσω στον υπόγειο σκέφτομαι που να πάω σήμερα, σίγουρα μια βόλτα στην Oxford Street, και στα λοιπά Regent, Totenhan Court Rd κλπ, φαγητό στο Soho. Ίσως να ικανοποιήσω και λίγο την libido μου...εκείνο το Tantric Temple έχω να το επισκεφτώ 3 χρόνια τώρα, ένα καλό χαμάμ και ένα body 2 body μασάζ ίσως να βγάλει από πάνω μου την μιζέρια του καλοκαιριού που πέρασε!

Μου αρέσει το Λονδίνο στις γιορτές γιατί ο στολισμός και η ατμόσφαιρα θυμίζει Γιορτές όπως θα έπρεπε να είναι, αλλά στην Ρόδο τα πράγματα είναι μίζερα... δεν κάνει την διαφορά το λαμπιόνι στο δέντρο, δεν έχει χρώμα και ατμόσφαιρα, άλλωστε είναι καλοκαιρινός προορισμός και εκεί δεν της την μπαίνει κανένα Λονδίνο, αλλά εγώ τότε με ξεσκίζουν επαγγελματικώς!

Μου αρέσει το Λονδίνο στις γιορτές γιατί λείπουν όλοι οι Έλληνες γνωστοί και φίλοι από εδώ, δεν θέλω παρέα στα ταξίδια μου έχω μάθει να την βρίσκω με την πάρτη μου, να παίρνω ένα all day ticket και να γυρνάω πέρα δώθε και όπου με βγάλει.

Μου αρέσει το Λονδίνο στις γιορτές γιατί στο δρόμο ακούω "Ρε μαλάκα" και χαίρομαι να βλέπω Έλληνες χαμένους στους δρόμους, να μιλάνε δυνατά και άνετα σαν όλοι οι άλλοι να μην τους ακούνε και σαν να μην τους καταλαβαίνουν και εκεί είναι η μεγάλη η πλάκα να σε περνάνε για ξένο να λένε ότι μαλακία τους κατέβει στο κεφάλι γιατί νομίζουν ότι δεν τους καταλαβαίνει κανείς και ότι είναι μόνοι στην πόλη!

Το πρόβλημά είναι ότι από πέρσι άρχισα να το ξανασκέφτομαι... ίσως ήταν μαλακία που γύρισα Ελλάδα, μου αρέσει το Λονδίνο γενικώς ή δεν μου αρέσει η Ελλάδα πια ??? Έχω ξενερώσει άγρια με την χώρα μου, με τον ΓΑΠ και τους 299 του, με την μαλακία που βαράει τον καθένα εκεί έξω...όχι πως και εδώ δεν έχει τα στραβά του αλλά τουλάχιστον υπάρχει ένα γενικό πλαίσιο κανόνων που για την Ελλάδα είναι άγνωστη λέξη...με έπιασε η ανασφάλεια της επιστροφής αν τα καταφέρω φυσικά με τους μαλάκες της ΥΠΑ και την απεργία τους, πάω να χαθώ στο Λονδίνο, στις σκέψεις μου και στις απολαύσεις του....

Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2010

Διακοπές επιτέλους

Τέλειωσα με τις συνεντεύξεις στην Αθήνα, τα μάζεψα γύρισα Ρόδο. Εισέπραξα το δώρο Χριστουγέννων και χθες το πρωί αναχώρησα για Λονδίνο μέσω Μιλάνου.Ναι Κύριε Στρος Καν, χάρη στο δώρο Χριστουγέννων που ήθελες να μου κόψεις, θα βοηθήσω την βρετανική οικονομία αλλά και την δοκιμαζόμενη Ιρλανδία γιατί πετάω με Ryanair! Πετάω με Ryanair μια κουβέντα είναι αυτή, το διαφήμιζαν καιρό στο νησί, οι μισοί Ροδίτες έχουν πάει Σ/Κ στην Ρώμη και στο Μιλάνο, αλλά εγώ δεν το αποφάσιζα. Ώσπου ήρθε η ώρα για το ετήσιο εορταστικό ταξίδι στο Λονδίνο (ακούς κύριε Στρος Καν, κάθε χρόνο τα ακουμπάω) και παίρνω προσφορές - από το ιντερνετ - Aegean , Olympic τα ίδια μέχρι και στο λεπτό συμφωνούσαν 580,32 € μέσω Αθηνών με επιστροφή, Ryanair 240,23 μέσω Μιλάνου με επιστροφή!!!! Φύγαμε λέω και κλείνω. Χθες λοιπόν έκανα ένα υπέροχο ταξίδι που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τις Ελληνικές εταιρείες ίσως κάποιες λεπτομέρειες αλλά δεν αξίζουν 340 € και σήμερα θα σας πω την ανάλυση μου, τους μύθους και τις πραγματικότητες...δέστε την ζώνη σας και φέρτε το κάθισμα μας σε όρθια θέση απογειωνόμαστε!!!!

Πτήση Χαμηλού Κόστους (Ryanair) vs Aegean & Olympic

1) Το οικονομικό το αναλύσαμε, πρέπει να πω όμως ότι θέλει προσοχή για τους μη υποψιασμένους στο ιντερνετ... Οι ναύλοι των 6,00 € στην συνέχεια έχουν χρέωση για βαλίτσες εκτός και αν θες να πετάξεις μόνο με 10 κιλά μαζί σου στο αεροπλάνο (δεν είναι κακό για ένα Σ/Κ) οπού τα 15 κιλά στα χρεώνει 20 € και τα 20 στα 25 € ανά διαδρομή, χρέωση για ταξιδιωτική ασφάλεια, άμα είναι να πέσει παιδιά σκυλιά δεν έχω οπότε δεν πήραμε από αυτό και χρέωση για επιβίβαση προτεραιότητας το οποίο έχει 4 € και αξίζει.
Είπα ότι θέλει προσοχή γιατί ο μπροστινός μου στο check in έκανε οικονομία στα 5 € και έκλεισε 15 κιλά πήγε στο αεροδρόμιο αλλά δεν είχε να κάνει με τις Ελληνικές εταιρείες που κουβαλάνε τσάμπα το υπέρβαρο μας...20 € το κιλό η χρέωση για υπέρβαρο και ο άνθρωπος είχε 4 κιλά και τα πλήρωσε (Ναι κύριε Στρος Καν με το δώρο Χριστουγέννων)!

2) Επιβίβαση όπως οι Ελληνικές εταιρείες αλλά σε fast forward όχι με το πάσο τους. Εδώ είναι που αξίζουν τα 4,00 € για την επιβίβαση προτεραιότητας καθώς η εταιρεία δεν σου δίνει αριθμημένες θέσεις (όπως και η Easyjet) αλλά με τα 4 ευρουλάκια μπαίνεις πρώτος στο αεροπλάνο και διαλέγεις εσύ που θες να κάτσεις.

3) Γρήγορη επιβίβαση και γρήγορα προς απογείωση, επίδειξη των σωστικών μέσων και φύγαμε! Αν θες καραμελίτσα κυρία μου να πληρώσεις αλλά 340. Α και τα Boeing 737-800 δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τα Airbus, αγαπητέ μου κύριε που λες "ε δεν είναι και Airbus", αν ήσουν πιλότος να το συζητάγαμε αλλά σαν χώρος επιβατών τα ίδια είναι.

4) Στην πτήση όλα καλά, εντάξει δεν έχει οθόνες για να μας λέει που είμαστε αλλά δεν με νοιάζει, δεν έχει on board entertainment αλλά ούτε η Aegean έχει και ναι ρε τον καφέ σου θα τον πληρώσεις αλλά με τα 3,00 που θα δώσει θα πιεις έναν αξιοπρεπέστατο καφέ και σε ποσότητα και σε ποιότητα από το ελληνικό νερόπλυμα που στο δίνουν σε σφηνάκι. Ο καφές δεν είναι ακριβός, ούτε τα φαγητά, το νεράκι 500ml στα 3,00 € ναι είναι ακριβό και τα αναψυκτικά των 150ml στα 1,80 € είναι ακριβά αλλά μπορείς να πάρεις τα νερά σου από το αεροδρόμιο. Το προσωπικό πάντως είναι χαμογελαστό και εξυπηρετικό χωρίς το ελληνικό τουπέ που ζητάς κάτι και σου απαντάνε στο στιλ "σιγά μην σου κάτσω κιόλας"

5) Στο αεροδρόμιο δεν πας σε φυσούνα, οκ γιατί κυρία μου στην Ρόδο από φυσούνα μπήκες? Άσε που το αεροπλάνο έχει και δικιά του σκάλα και δεν περιμένεις να έρθει η σκάλα για να κατέβεις.

6) Ναι το ότι στο τέλος ζήταγαν να πάρουν πίσω τα περιοδικά της εταιρείας το είδα"γυφτιά" αλλά για 340 ευρώ δεν θέλω να πάρω το blue της Aegean σπίτι μου και τόσα χρόνια δεν το έκανα ποτέ.

Σε γενικές γραμμές τα πράγματα είναι ιδία όμως η διαφορά τιμής δεν δικαιολογεί, έναν δωρεάν καφέ, ένα μπισκότο μια καραμέλα μια αριθμημένη θέση. Αυτά!!!

Πολύ έγραψα σήμερα πάω να πάρω κάνα τρένο να πιω κάνα καφέ στο κέντρο. Φιλιά σε όλους Καλά Χριστούγεννα!!!!

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

It's Disco Time babe!!!!

Disco....80's ξαναζωντάνεψε μια ολόκληρη αγαπημένη εποχή μπροστά μου....Να τα πάρω με την σειρά, έξοδος Σαββατόβραδου (μετά από μήνες) με την παρέα και πάμε σε ένα νέο μαγαζί στην πόλη που είναι ντισκοτέκ ναι κανονική Disco σαν τις παλιές με ντισκομπάλα κλπ και μουσική αυστηρά 70's-80's. Περάσαμε τέλεια, ήπιαμε τα ποτάκια μας ανέβηκε το κέφι, κουνηθήκαμε στον ρυθμό και ΝΑΙ ξαναχόρεψα blues που είχα να χορέψω από το λύκειο. Μου άρεσε γιατί ο κόσμος ήταν ηλικίες 30+ και έλειπαν τα 18χρονά με την φασαρία τους, γιατί ήταν άνετα, με τα καθιστικά τους, η μουσική σε επίπεδο που μπορούσες να συζητήσεις και όλον το κόσμο να περνά πραγματικά καλά να είναι εκεί για διασκέδαση και όχι απλά για να βγει έξω να τον δούνε.... Μάλλον βρήκα νέο στέκι....

Σήμερα με βρίσκετε Αθήνα... ήρθα για να κάνω συνεντεύξεις για προσωπικό για την επόμενη χρονιά και δεν βλέπω την ώρα να φύγω.... πως την παλεύετε εδώ ? χαίρομαι που πριν 15 χρόνια αποφάσισα να φύγω και να πάω να μείνω μόνιμα στην Ρόδο...

Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Η χειρότερη βραδιά της ζωής μου....

29/10 Ώρα 23.30 … Ξαφνικά τα φώτα ανάβουν πιο έντονα από πριν και αμέσως μετά σκοτάδι, κλείνει η τηλεόραση, το PC αντέχει όμως χάρη στο UPS αλλά 2 δευτερολεπτά μετά το καημένο βγάζει ένα πεθαμένο μπίπ και μας αφήνει. Διακοπή ρευματός αλλά γιατί δεν άναψε το φως ασφαλείας ? Ψάχνω το κινητό μου να φωτίσει λίγο ο χώρος και προσπαθώ να παω μέχρι το παράθυρο να δω αν και η υπόλοιπη πόλη είναι στο σκοτάδι… δυστυχώς, φώτα παντού, οπότε είναι δικό μας το πρόβλημα… μυρίζω καμένο πλαστικό πολύ έντονα… και τότε ακούω έναν ήχο σαν πυροβολισμό από το πίσω μέρος του σπιτιού (μετά ανακάλυψα ότι ήταν μια ασφάλεια που εκτοξεύτηκε από τον πίνακα) και βλέπω φλόγες να ξεπηδάνε από τον τοίχο, πάω προς τα εκεί και ο ηλεκτρικός πίνακας έχει πιάσει φωτιά….

Πραγματικά φοβήθηκα για τα καλά, γιατί από εκεί που ήμουν για να παώ στην εξώπορτα έπρεπέ να περάσω τον στενό διάδρομο με τον φλεγόμενο πίνακα… Για δευτερόλεπτα κοίταζα τον πίνακα και αμέσως μετά με το κινητό πήρα την πυροσβεστική και τους είπα τι έγινε, είχα τόσο πανικό που ο άνθρωπος με ρώτησε 3 φορές που μένω και εγώ του έλεγα για τον πίνακα που καιγόταν και ότι έχω αποκλειστεί κλπ κλπ τελικώς του είπα, μου έδωσε κάποιες οδηγίες και μου είπε να βγω στο μπαλκόνι του δωματίου. Βγαίνοντας στο μπαλκόνι άκουσα τις σειρήνες από μακριά και σχεδόν σε 5 λεπτά 2 πυροσβεστικά οχήματα ήταν κάτω από το σπίτι. Να μην τα πολυλογώ οι πυροσβέστες σπάσανε την εξώπορτα (αφού δεν μπορούσα να πάω να τους ανοίξω) μπήκαν έσβησαν την φωτιά, με μάζεψαν με ρωτούσαν αν είμαι καλά και τα σχετικά με κατέβασαν στο δρόμο που ήταν σαν να ήμουν σε αμερικάνικη ταινία, όλη η γειτονιά έξω, πυροσβεστικές, περιπολικά, ασθενοφόρο μόνο τα κανάλια έλειπαν γαμώτο!!!!

Ο γιατρός του ασθενοφόρου μετράει το σφυγμό μου με ρωτάει αν έχω εισπνεύσει αέρια κλπ και αν νιώθω καλώ, του λέω ότι είμαι εντάξει, επιμένει να πάμε στο νοσοκομείο, αρνούμαι και ανεβαίνω στο σπίτι, βρίσκω πυροσβέστες με φακούς και μου λένε ότι μάλλον ήταν υπέρταση και ότι περιμένουμε την ΔΕΗ μου είπαν ότι όταν ήρθα είδαν το καλώδιο που συνέδεε το σπίτι με την κολόνα της ΔΕΗ ή μάλλον ότι είχε απομείνει από το καλώδιο να κρέμεται προς την πλευρά του σπιτιού… Καμιά ώρα μετά έχουν φύγει όλοι και έχει μείνει μόνο το ανακριτικό της ΠΥ αλλά η ΔΕΗ άφαντη!!! Τελικά φεύγει και η Πυροσβεστική, ανεβαίνω μαζεύω 2-3 πράγματα κλείνω την εξωτερική πόρτα και πάω και βγάζω την βραδιά σε ένα ξενοδοχείο. Πρέπει να ψευτοκοιμήθηκα καμιά ωρίτσα εκεί γύρω στις 5 με 6, αλλά με το πρώτο φως σηκώνομαι και φεύγω για το σπίτι….

Καταστροφή σε όλο της το μεγαλείο!!! Η φωτιά έκαψε τον τοίχο… και γενικά μύριζαν όλα καμένο πλαστικό. Αργότερα ήρθε η ΔΕΗ, ήρθε η Πυροσβεστική το πόρισμα το ίδιο… ζήτησα χαρτί από την ΔΕΗ να το επιβεβαιώνει φυσικά δεν πήρα και έτσι με την συμβουλή του Πυραγου πήγα στον εισαγγελέα, μηνύσεις κλπ και πάει λέγοντας. Ανακεφαλαιώνοντας οι ζημιές – επισκευές : Νέος πίνακας, επανατοποθέτηση καλωδιώσεων, ψυγείο, κουζίνα, πλυντήριο, μικροσυσκευές, τηλεόραση, υπολογιστής , επισκευή τοίχου, βαψίματα,3 μέρες διαμονή σε ξενοδοχείο . Πλέον κάποια πράγματα έχουν αντικατασταθεί, έχω πλέον υπολογιστή και τηλέφωνο… Το βασικό όμως είναι ότι χάρη στην επέμβαση του εισαγγελέα και της πυροσβεστικής πήρα το χαρτί ότι έφταιγε η ΔΕΗ και οτί θα καλύψει τις ζημιές αλλά θα πάμε και δικαστικά για ψυχική οδύνη και πιστέψτε με πραγματικά ήταν οδύνη!!! Τα θυμήθηκα όλα απόψε και προβληματίστηκα αλλά έπρεπε να σας πω και τι έγινε τώρα απλά θέλω να τα ξεχάσω και να απολάυσω τις γιορτές…..

Ανάσταση....

Μετά από την επεισοδιακή νύχτα της 29ης Οκτωβρίου οπού η φιλτάτη ΔΕΗ με μια παρατεταμένη υπέρταση έκαψε ότι κατανάλωνε ηλεκτρικό στο σπίτι, μεταξύ αυτών και το PC....έχω πάλι ιντερνετ και PC και επιστρέφω...
Το χα καημό να επιστρέψω, μέχρι το απογευματάκι θα δημοσιεύσω το χρονικό του πως γίναμε λαμπάδα και το ψυγείο έγινε τοστιέρα....

Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Ήρθε το τέλος....

... Πέρασαν σχεδόν 2 εβδομάδες χωρίς ούτε μια ανάρτηση, και ουσιαστικά χωρίς ιδιαίτερη παρουσία στο ίντερνετ γενικότερα, αφορμή ήταν ότι ήμασταν στην τελική ευθεία για τον τερματισμό και είναι η χειρότερη περίοδος.
Από την μια έχει λίγους πελάτες οπότε δεν έχει δουλειά και όμως πρέπει να είσαι εκεί γιατί τα στραβά πάντα στις ήρεμες στιγμές γίνονται, από την άλλη προσπαθείς να προσέξεις τις προμήθειες μην μείνουν πράγματα και τα φάμε στον κώλο και φυσικά έχεις και το προσωπικό που θεωρεί ότι η σαιζόν έληξε και τα έχει όλα γραμμένα κανονικότατα.
Σε όλα αυτά παίζει ρόλο και η κούραση η οποία όσο βλέπεις και πλησιάζει η ημέρα κλεισίματος τόσο νιώθεις τα πόδια σου πιο βαριά. Φέτος ζορίστηκα πολύ, μετά από 15 χρόνια στο χώρο ήταν η 1η σαιζόν που δεν έπαιξε ρεπό. Ξεκίνησα στις 14 Απριλίου και από τότε το πάω σερί 12-14 ώρες την ημέρα, ότι καιρό και να έχει, ότι διάθεση και να έχω ήμουν εκεί, παρών με το χαμόγελο στα χείλη (και ας ήταν ψεύτικο πολλές φορές)...και στις 25 Οκτώβρη επιτέλους ο διαιτητής σφύριξε λήξη... πάμε στα αποδυτήρια !!!!
Εχθές το πρωί δεν μπορούσα και δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά η υποχρέωση να το μαζέψουμε το μαγαζί με σήκωσε... το βραδύ με έπιασε μίνι κατάθλιψη... τι κάνω στις 16.00 στο σπίτι μόνος μου??? Έτσι είναι αν δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα για 180 ημέρες και ξαφνικά σου πούνε έλα μόνο 4 ώρες ξαφνικά τρελαίνεσαι, αποδιοργανώνονται όλα... και το γερό χαστούκι θα είναι ότι από την 1η Νοέμβρη θα αποτελώ και εγώ μέρος του ποσοστού των ανέργων....

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Γιατί να τους μοιραστούμε? Μαζί τους φέρνουμε ???

Πλησιάζουν οι εκλογές και σαν τουριστικός προορισμός πιάσαμε το αγαπημένο θέμα όλων... το σύστημα τουρισμού all inclusive. Άρχισαν όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι και οι παρατρεχάμενοι να μιλάνε για την κατάργησή του...
Αν το δεις σαν πελάτης δεν είναι κακό, οι Ευρωπαίοι δεν είναι Έλληνες μετράνε και το σεντς και οι περισσότεροι από τις γιορτές των Χριστουγέννων αποφασίζουν που θα πάνε διακοπές τον Ιούλιο, πόσες μέρες και πόσα λεφτά θα χαλάσουν... Το σύστημα προσφέρει σε πακέτο όλα (Αεροπορικά εισιτήρια, διαμονή, φαγητό και ποτό όσο και όποτε θες, επισκέψεις κλπ) βάζεις και μερικά στην άκρη για κάνα σουβενίρ και πάνω κάτω ξέρεις τι θα χαλάσεις. Το θέμα ποιότητας δεν θα το κρίνω, η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ξενοδοχεία με πολύ καλή ποιότητα και ξενοδοχεία με κακή ποιότητα αλλά αυτό υφίσταται και σε άλλους τύπους διαμονής δεν συμβαίνει αποκλειστικά στο all inclusive.
Οι κατηγορίες για το σύστημα είναι:
1. Οι τουρίστες μένουν μόνο στο ξενοδοχείο και δεν βγαίνουν έξω να χαλάσουν λεφτά,
2. Όσοι βγαίνουν δεν χαλάνε λεφτά, γιατί έχουν προϋπολογίσει να τους φτάσουν για το ξενοδοχείο μόνο,
3. Δεν δίνουν tips στους σερβιτόρους στο ξενοδοχείο γιατί δεν κουβαλάνε λεφτά μαζί τους, και για αυτό χαρακτηρίζονται "τσαμπατζήδες" λες και δεν πλήρωσαν για να έρθουν...
4. Άλλα μικρότερης σημασίας...

Ωραία τα λέμε έξω από τον χορό...

Τα πράγματα αγαπητέ εστιάτορα στην Παλιά Πόλη που πουλάς 20,00 € την μερίδα του γύρου.... έχουν ως εξής. Το 97% των τουριστών απευθύνονται σε τουριστικούς πράκτορες για τις διακοπές τους.
Πως γίνεται τώρα το Deal...
Οι τουριστικοί πράκτορες κάνουν συμβόλαια με τα ξενοδοχεία του τύπου "θα ήθελα 100 δωμάτια ΆΝ τα πουλήσω θα σου δώσω πχ 50,00 € για κάθε άτομο την βραδιά και θα περιλαμβάνει και πρωινό ή βραδινό ή all inclusive ανάλογα τις ορέξεις) . Συμφωνείς και υπογράφεις και σου λέει "Ξέρεις κάτι? για να σε προβάλω στις μπροσούρες μου θα πρέπει να μου πληρώσεις και 5.000 € σαν έξοδα διαφήμισης, αλλιώς θα είσαι στα αζήτητα, Α και τα θέλω ΤΩΡΑ μετρητοίς με τις υπογραφές!!!) .Επίσης θα σε πληρώνω κάθε 2-3 μήνες. Και όλα αυτά με το υφάκι "Χάρη σου κάνω, εγώ έχω και άλλες προσφορές....".
Ξεκινάει η σαιζόν και έρχονται οι τουρίστες... είτε είναι all inclusive είτε είναι με πρωινό γιατί να τους μοιραστώ μαζί σου αγαπητέ μου ? Μαζί τους φέραμε ? Εγώ έστησα κώλο... και εγώ θα είμαι υπεύθυνος για ότι συμβεί στην διαμονή τους... Αν τους ταΐσεις με την φρέσκια μπριζόλα των 8 ήμερων και πάθουν δηλητηρίαση, θα πουν "κάτι έφαγα στο πρωινό και με πείραξε" πλήρωνε γιατρό ξενοδόχε, δώσε τσάμπα σουπίτσα και τα σχετικά, στείλε ένα καλάθι με φρούτα και κρασί σαν συγνώμη και ευχήσου μην το τραβήξει και πάει σπίτι του και ζητήσει και αποζημίωση... Και μην ξεχνάς ότι εσύ τα 20-30 € θα τα πάρεις στο χέρι, ενώ εγώ μετά από 3 μήνες (χωρίς τόκο) και πολλές φορές παρακαλώντας. Όπως επίσης, λόγω του εσωτερικού ελέγχου του ξενοδοχείου εγώ δεν μπορώ να μην βγάλω απόδειξη, εσύ όμως μπορείς και το κάνεις, σε ελέγχει μόνο το ΣΔΟΕ (λέμε τώρα), ενώ σε εμένα υπάρχει ένα ολόκληρο τμήμα που το ψάχνει...με αποτέλεσμα κάθε μήνα να αποδίδω ΦΠΑ χωρίς να τον έχω εισπράξει... Βάλε και το καινούριο φρούτο που οι Τουριστικοί πράκτορες επειδή δεν έπιασαν τους στόχους τους κόβουν "αυθαίρετα" ένα 5% από τον ετήσιο τζίρο... Γιατί λοιπόν να τους μοιραστούμε αγαπητέ μου? Γιατί να επέμβει το κράτος να μειώσει το all inclusive αντί να μειώσει την πληθώρα των εστιατορίων - μπαρ κλπ που ανοίγουν όπου και όποτε θέλουν και έχει περισσότερες καρέκλες από τους διαθέσιμους τουρίστες ?
Επίσης μην νομίζουν τα "παπαγαλάκια" ότι όλος ο κόσμος ονειρεύεται διακοπές στην Ελλάδα, οπότε αν κόψουμε το all inclusive δεν θα χάσουμε πελάτες αλλά θα έλθουν οι πιο "ποιοτικοί" τουρίστες. Αν υπήρχαν "πιο ποιοτικοί" τουρίστες θα ερχόντουσαν ήδη... ο τουρίστας θέλει πλέον απλά να κάνει διακοπές και ο τουριστικός πράκτορας να πουλήσει και πουλάει ότι θέλει, σαν καλός έμπορος έχει και άλλες χώρες στο ράφι του... Μην γελιέστε αγαπητοί μου αν κοπεί το all inclusive το μόνο που θα κερδίσουμε είναι να κλείσουν μερικά ξενοδοχεία, να μείνουν και άλλοι άνεργοι... Αλλά σε αυτή την χώρα μάθαμε ότι αν δεν δουλεύει η δικιά μου επιχείρηση πρέπει να φταίει πάντα κάποιος άλλος και αντί να κάνουμε κάτι για το μαγαζί μας κοιτάμε να κάνουμε ζημιά και στον άλλο...και έτσι λοιπόν βγάζοντας ο ένας το μάτι του αλλουνού καταλήξαμε στην αγκαλιά του ΔΝΤ !!!
Το θέμα δεν είναι να κοπεί το all inclusive το θέμα είναι να δοθούν νέες παροχές στον τουρίστα, καινούριοι λόγοι για να επισκεφτούν τα νησιά μας... το ήλιος και θάλασσα δεν πουλάει πια τόσο πολύ, αλλά για αυτό επιφυλάσσομαι για νέα ανάρτηση στο μέλλον...

ΥΓ 1. Δεν είμαι ξενοδόχος, απλά μιλάω στον ενικό γιατί με την δουλεία μου εκπροσωπώ τον ξενοδόχο και όταν θίγονται τα συμφέροντα του, εμμέσως θίγεται ο μισθός μου.
ΥΓ 2. Το ξενοδοχείο που εργάζομαι δεν είναι all inclusive.

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Πόσοι ακόμα ???

Δεν μου αρέσει να αναμασάω τα ίδια αλλά οι παρακάτω ειδήσεις (τις αντιγράφω όπως γράφονται στο site τοπικής εφημερίδας) με βγάζουν από τα ρούχα μου, δηλαδή πόσοι πρέπει να σκοτωθούν ακόμα ??? 6 νεκροί σε 1 νησί σε 4 ημέρες είναι αριθμός παράλογος...








1/10/2010
Σκοτώθηκε 26 χρόνος σε τροχαίο


Ένα ακόμα νέο παλικάρι, έχασε τη ζωή του στην άσφαλτο, έπειτα από τροχαίο δυστύχημα που σημειώθηκε αργά το απόγευμα της Τετάρτης στο 17ο χιλιόμετρο της Ρόδου – Λίνδου.

Πρόκειται για τον **** , μόλις 26 ετών, ο οποίος οδηγούσε δίκυκλη μοτοσικλέτα.

Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες ο νεαρός Ροδίτης οδηγώντας τη μηχανή του, έχασε τον έλεγχο της μοτοσικλέτας του και ανετράπη με αποτέλεσμα να τραυματιστεί θανάσιμα. Η νέα τραγωδία που βύθισε στο πένθος την οικογένειά του, τους φίλους και τους συγγενείς του, σημειώθηκε στις 4 το απόγευμα. Στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκε, οι γιατροί έδωσαν μάχη για να τον κρατήσουν στη ζωή, αλλά δυστυχώς, κατέληξε 4 ώρες αργότερα.

Σχετική προανάκριση για τα αίτια της νέας τραγωδίας στην άσφαλτο, διεξάγει το αρμόδιο τμήμα της Τροχαίας Ρόδου.


2/10/2010
Νέα τραγωδία στην άσφαλτο

Νέα τραγωδία στην άσφαλτο σημειώθηκε προχθές το μεσημέρι, μία μόλις μέρα μετά τον άδικο χαμό του 26χρονου ροδίτη στην περιοχή της Ρόδου – Λίνδου. Το νέο θανατηφόρο, είχε θύμα έναν 66χρονο αλλοδαπό που ήταν στο νησί μας για διακοπές. Σημειώθηκε στις 2 και 10 το μεσημέρι της Πέμπτης, στο 15ο χιλιόμετρο της Εθνικής Οδού Ρόδου- Λίνδου. Σύμφωνα με την αστυνομία το νέο τροχαίο δυστύχημα σημειώθηκε όταν η μοτοσικλέτα που οδηγούσε ο 66χρονος, κάτοικος Ρόδου, συγκρούστηκε με τουριστικό λεωφορείο που οδηγούσε 25χρονος.
Έρευνα για τα αίτια της νέας τραγωδίας, ανέλαβε και διενεργεί το Τμήμα Τροχαίας Ρόδου

4/10/2010
Τέσσερις νεκροί σε τροχαία στην Ρόδο

«Βαρύς» ο φόρος αίματος στην άσφαλτο του νησιού μας, καθώς μέσα σε μερικά εικοσιτετράωρα, τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε τροχαία δυστυχήματα που σημειώθηκαν επί της Εθνικής οδού Ρόδου – Λίνδου! Πρόκειται για δύο αλλοδαπούς, μία 56χρονη από τη Τσεχία και έναν 56χρονο Ολλανδό, έναν 51χρονο μηχανολόγο – μηχανικό από τον Αρχάγγελο, αλλά και 32χρονο από τ’ Αφάντου που υπέκυψε στα τραύματά του μετά από μάχη τριών ημερών! Στα ίδια δυστυχήματα τραυματίστηκαν επίσης τρία άτομα ελαφρά (μεταξύ των οποίων και ο ανήλικος γιος του 51χρονου) και ένα σοβαρά!

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

Αγαπητέ Εργολάβε....

Εδώ και 3 χρόνια στην Ρόδο, ανακατασκευάζεται η κεντρική οδική αρτηρία του νησιού (Εθνική οδός Ρόδου - Λίνδου). Ο δρόμος έχει πραγματικά το ατελείωτο και οι παρακάμψεις που κάνουν οι εργολάβοι έχουν νοητές γραμμές του που είναι το κάθε ρεύμα κυκλοφορίας, πότε ο δρόμος είναι διπλής κατεύθυνσης και πότε μονής. Στην αρχή βάζαν σήματα, φωτεινές ταμπέλες κλπ σιγά σιγά απλά με μερικούς κώνους άλλαζαν την ροή του δρόμου σαν να τρέχαμε σε ράλι. Εχθές το απόγευμα είχαν την φαεινή ιδέα ένα κομμάτι που εδώ και καιρό το έχουν δώσει στην κυκλοφορία σαν μονής κυκλοφορίας με 2 λωρίδες να το κάνουν μονής κυκλοφορίας, χωρίς κάποια σήμανση (ένα κομμάτι που δεν έχει ούτε κολώνες φωτισμού) απλά αλλάξαν την ροή της κυκλοφορίας στην αρχή και στο τέλος.
Ο Μανώλης ένας συνάδελφος, νεαρό παιδί, ένας πολύ καλός άνθρωπος δεν ήρθε σήμερα στην δουλειά... χθες το βράδυ φεύγοντας για το σπίτι του σταμάτησε την ζωή του πάνω σε ένα τζιπ στο "αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας"¨στο κομμάτι του δρόμου που περιέγραψα πιο πάνω.... από χθες το απόγευμα μέχρι τώρα 3 άνθρωποι έχασαν την ζωή τους στο συγκεκριμένο σημείο και άλλοι 2 είναι στο νοσοκομείο γιατί μπήκαν στο "αντίθετο ρεύμα". Σήμερα το πρωί στο σημείο δεν υπάρχει ακόμα σήμανση, δεν υπάρχει ένα περιπολικό να ρυθμίζει την κυκλοφορία να προειδοποιεί... το μόνο που υπάρχει είναι αριστερά και δεξιά ανθοδέσμες στην μνήμη των αδικοχαμένων....
Αγαπητέ εργολάβε του έργου, κανονικά θα έπρεπε να είχες πάει μόνος σου στον εισαγγελέα να σε μαζέψει για ανθρωποκτονίες κατά συρροή, αλλά επειδή ζεις στην Ελλάδα ξέρεις ότι κανείς δεν θα σε συλλάβει, θα την γλιτώσεις όπως την γλίτωσες και τις άλλες φορές που μαζί με τους πολιτικούς μάσαγες τα φράγκα μας. Ελπίζω να είναι ο τελευταίος δρόμος που έφτιαξες βαμμένος με αίμα... και θα έρθει κάποια στιγμή που θα πληρώσεις!
Γεια σου Μανώλη μου....

Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Μια Κυριακή....

Ξημέρωσε και αυτή η Κυριακή, μια δύσκολη ημέρα... Βέβαια όπως λένε η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται και μένα τα τρεξίματα ξεκίνησαν από το τελείωμα της προηγούμενης. 23.30 το βραδύ έχω τελειώσει τις δουλίτσες μου και είμαι έτοιμος να την κοπανίσω... και ξαφνικά σκοτάδι, διακοπή της ΔΕΗ, περνά 1 λεπτό ακόμα σκοτάδι που σημαίνει ότι δεν λειτούργησε η γεννήτρια. Η κατάσταση σκοτεινή έως μαύρη... αμέσως να στείλω προσωπικό να ελέγξει αν έχουμε εγκλωβισμένους στα ασανσέρ, να φέρω τον ηλεκτρολόγο από το σπίτι του να δει τι φταίει και να ανάψουμε ότι κερί μας βρίσκεται να βλέπουμε ο ένας τον άλλον. Και πάνω στην όλη ανακατωσούρα σκάει ένα πούλμαν με 40 άτομα αφίξεις... Welcome to Hell !!! Στις 00.40 το ρεύμα επανήλθε και την έκανα με ελαφρά πηδηματάκια...
Πάμε πάλι στην Κυριακή και μετά το βραδινό μετά βίας ξύπνησα στις 9.00, μπάνιο, ξύρισμα κλπ μέσα σε 15 λεπτά (ρεκόρ γκίνες) και 9.25 είμαι στο ξενοδοχείο, οπού επικρατεί μια γενική ηρεμία. Τελειώνουμε με τα πρωινά σχετικά γρήγορα και ξεκινάω με 2 σερβιτόρους το κουβάλημα, πιάτα, ποτήρια κλπ από την αποθήκη εξοπλισμού στην κουζίνα, μετά στήσιμο τους μπουφέδες για τα απεριτίφ και τα coffee breaks πήγε η ώρα 12.30 και εκεί χτυπάει το τηλέφωνο "Έλα στο εστιατόριο της πισίνας, γίνεται χαμός", πάω και πραγματικά δεν έπεφτε καρφίτσα... να βοηθήσω λίγο στο ταμπλό, λίγο στα ποτά, λίγο στο σέρβις πήγε η ώρα 15.00... Ωχ στις 16.00 μου είπε ο διευθυντής να είμαι εδώ για να ολοκληρώσουμε το στήσιμο για το βράδυ... να κάτσω ή να φύγω; Μια ώρα έχω ας την περάσω σπίτι, έφτασα έκανα μπάνιο ξάπλωσα 20 λεπτά (δεν κοιμήθηκα φυσικά) ξαναέφυγα. 16.10 στο ξενοδοχείο, που είναι καλέ ο διευθυντής ? ... πάει 16.30 τίποτα, πάει 17.00 άφαντος, λες να μας βαρέθηκε και να μας παράτησε ? πάει 17.30 πουθενά. Σκέφτομαι να ξεκινήσω μόνος μου, αλλά μετά λέω θα έρθει και θα τα αλλάξει όλα, οπότε γιατί να τα κάνω 2 φορές. Τελικά στις 18.00 εμφανίστηκε φρεσκαρισμένος, χαλαρός, ξεκινάμε ?
Γρήγορα η χαρούμενη μορφή του πήρε την γνωστή συμπεριφορά, ρε βλάκα τον ένα σερβιτόρο, ρε βόδι τον άλλον... τι ωραία που είμαστε μια χαρούμενη ευτυχισμένη ομάδα...? Τελειώνουμε και με αυτό, και μου λέει να πάμε να πιούμε ένα εσπρεσάκι στο μπαρ, εκεί τον ρωτάω γιατί με έφερες από τις 4 ? "Στις 4 σου είπα ?,.... το σκέφτεται λίγο, ναι , ωχ σόρρυ 6 ήθελα να πω, αλλά δεν πειράζει και που ήσουν σπίτι τι θα έκανες ? (Του φέρνεις τον καφέ στο κεφάλι τώρα και πας γραμμή για τον ΟΑΕΔ τώρα !!!!).
20 λεπτά αργότερα με βρίσκει ο αρχηγός του συνεδρίου και μου λέει, "Το απεριτίφ θα γίνει στις 19.00 και όχι στις 20.00" Τι λες ρε μεγάλε και που θα βρω εγώ προσωπικό να σας σερβίρει ?, επιμένει οπότε τον περνάω στον μεγάλο για κακή μου τύχη του λέει ναι. "Πάρτους όλους τηλέφωνο να έρθουν τώρα εδώ, όποιος δεν έρθει αύριο το πρωί τον πούλο..." Τι ωραία να τα λες, πόσο δύσκολο να το πεις στους υπαλλήλους. Κουτσά στραβά μάζεψα τους περισσότερους, ξεκίνησε το απεριτίφ, συνεχίσαμε με το δείπνο, οπότε κάπου εκεί κατά τις 21.30 σερβίρουμε καφέ και είμαστε στα τελειώματα, παίρνω τον manager στο γραφείο να τον ενημερώσω - δεν απαντά. Παίρνω στην reception "Έχει φύγει από τις 21.00 και μας είπε ότι, ότι χρειαστούμε να απευθυνθούμε σε εσάς....
22.00 έχουν φύγει οι σύνεδροι και ξεκινάμε να μαζεύουμε τον χώρο για να γίνει πάλι πισίνα με ξαπλώστρες, σκουπίσματα, σφουγγαρίσματα κλπ... 23.30 στο μπαρ βάζω ένα ουίσκι και σκέφτομαι τα λόγια που μου είπε ένας παλιός συμμαθητής μου στο λύκειο όταν τυχαία έκανε διακοπές εδώ : "Ρε έχεις κάνει την καλύτερη δουλεία, διπλά στην θάλασσα μπανάκι κάθε μέρα, με τις τουρίστριες παιχνιδάκια, τρως πίνεις τσάμπα, τόσους σερβιτόρους στην διάθεσή σου να δουλεύουν για σένα... χαλαρή δουλεία και σε πληρώνουν κιόλας ??? " Τι ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ που είμαι...

Σάββατο 25 Σεπτεμβρίου 2010

Υπομονή θα περάσει και αυτό.....

Εκεί που έλεγα υπομονή μόνο 20 μέρες μείναν, σήμερα μου ανακοινώνει ο διευθυντής μου ότι τελικά θα κλείσουμε στις 25/10... πάει το ΣΚ 23-24 σκέφτηκα... πάμε για 30-31.
Γενικά θα έλεγα ότι η εβδομάδα που πέρασε ήταν σχετικά ήρεμη με την συνηθισμένη ρουτίνα, αλλά και ηρεμία καθώς τα περισσότερα πελατάκια μας επέλεξαν να κάνουν βόλτες αντί να κάτσουν στην πισίνα. Βέβαια η κούραση απερίγραπτη, άραγε τελικά συσσωρεύεται η κούραση ? Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το ότι σταδιακά από αρχές Απρίλη μέχρι σήμερα δυσκολεύομαι ολοένα και περισσότερο να ξυπνήσω το πρωί. Στην αρχή 7.30 ήμουν όρθιος και αυτή την βδομάδα (εχτές μάλιστα) μετά βίας σηκώθηκα στις 09.00 και έτρεχα πανικόβλητος να πάω στην δουλειά. Ζορίζομαι πραγματικά κάθε πρωί αφάνταστα να σηκωθώ από το κρεβάτι....
Η επόμενη εβδομάδα αρχής γενομένης από αύριο είναι μάλλον δύσκολη... Αύριο έχω ένα Gala Dinner για 600 άτομα και μετά όλη την εβδομάδα συνέδριο με πρωινή και απογευματινή συνεδρίαση, coffee breaks κλπ και μαζί και 300 πελατάκια του ξενοδοχείου... Προβλέπεται ωράριο 08.00 - 23.00 δηλαδή ζωή σαν ξενοδοχείο!!!

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Βαριέμεεεεεε

Είναι κάτι μέρες που με πιάνει μια βαρεμάρα....

Σήμερα δεν έχω διάθεση για τίποτα, νιώθω το κεφάλι μου βαρύ, χασμουριέμαι και δεν μπορώ να συγκεντρώσω την σκέψη μου για πάνω από 10 λεπτά. Θέλω να πάει 2.30 να φύγω να πάω να την πέσω για ύπνο!!!! Φυσικά έχω τρελή δουλίτσα αλλά από αυτές που είναι σπαζοκεφαλιές, να ετοιμάσω την ενημέρωση των τμημάτων για ένα συνέδριο που όλα πρέπει να είναι άψογα την άλλη εβδομάδα και το οποίο πρέπει να μου το εγκρίνει ο διευθυντής μου απόψε.... αλλά δεν την παλεύω λέμε....

Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Σαββατοκύριακο (Part 2)

Ε τι θα μου ξέφευγε η Κυριακή....?

Μου αρέσει η Κυριακή και ας μην την περνάω όπως οι άλλοι.... μου αρέσει που το πρωί δεν συναντώ σχεδόν κανέναν στο δρόμο, που πάω στην δουλειά σε 7 λεπτά με το ρολόι. Μου αρέσει που υπάρχει μια γενικότερη ησυχία έξω σαν να έχουν σταματήσει η μηχανές....

Γεμίζουμε.... φτου και από την αρχή, με πολλά προβλήματα τροφοδοσίας λόγω της απεργίας, με καινούριους πελάτες, πιο μεγάλους ηλικιακά (έτσι κι αλλιώς ήταν μια χρονιά που έπεσε ξεραΐλα με τις τουρίστριες), τουλάχιστον έχουν φράγκα και χθες είχαμε καλές εισπράξεις και τελικά δεν βαρέθηκα την ζωή μου.

Για κακή μου τύχη ήρθαν και Έλληνες σύνεδροι... και μάλιστα από αυτού που το παίζουν κάποιοι... Απόσπασμα από πρωινά :

Per : - Καλημέρα
Πελατες : - Καλημέρα
- Ο αριθμός του δωματίου σας ?
- Γιατί τι τον θέλετε ?
- Για να ξέρω αν δικαιούστε πρωινό ?
- 424
- Ωραία, αυτή τη στιγμή δεν έχω διαθέσιμα τραπέζια στον εσωτερικό χώρο, θέλετε να κάτσετε στην βεράντα ή να περιμένετε να αδειάσει ένα τραπέζι ?
- Μα εγώ βλέπω ένα εκεί και είναι άδειο
- Ναι, είναι λερωμένο όμως αν θέλετε θα περιμένετε λίγο να σας το ετοιμάσουν οι σερβιτόροι.
- Δεν πειράζει θα κάτσουμε εκεί και μόλις μπορέσουν το καθαρίζουν...

Μα τι μανία έχουμε να καθόμαστε στα λερωμένα σαν λαός... πόσες και πόσες φορές σε ένα μαγαζί (ταβέρνα, μπαρ) φεύγει μια παρέα αμέσως να κάτσουμε εκεί, στα αποφάγια του άλλου, να κάτσουμε μήπως και δεν βρούμε και δεν φάμε και χαθεί ο κόσμος. ΕΛΕΟΣ !!!

Ελπίζω να μην πλακώσουν και άλλοι Ελληνάρες, τώρα στο τέλος δεν την παλεύω καθόλου να μου χαλάνε την μέρα από το πρωί...

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Σαββατοκύριακο

Σάββατο πρωί... για τον περισσότερο κόσμο μια μέρα που δεν θα πάει στο γραφείο για άλλους μια ημέρα που η δουλειά τελειώνει νωρίς και το βράδυ διασκέδαση γιατί αύριο Κυριακή σίγουρα θα κοιμηθούν όση ώρα θέλουν και θα κάτσουν να κάνουν μια ανάπαυλα στην καθημερινότητα τους να πάρουν μια ανάσα και πάλι από την αρχή.

Εδώ και 12 χρόνια από τις αρχές του Μάρτη μέχρι τα τέλη του Οκτώβρη ξεχνάω πως είναι αυτό το πράγμα.... Σαββατοκύριακο για μένα είναι οι 2 μέρες με την περισσότερη δουλειά, 2 μέρες που η λέξη ωράριο εργασίας έχει σημασία μόνο για την ώρα έναρξης, η ώρα λήξης άγνωστη... Αν και η έννοια που έχει για τους περισσοτέρους το Σαββατοκύριακο και η λαχτάρα για να έρθει δεν την ζω καθόλου, αφού ο χειμώνας μου δεν έχει μια τόσο γεμάτη καθημερινότητα.
Σαββατοκύριακο ο ουρανός γεμίζει αεροπλάνα κάθε 5 λεπτά ένα αεροπλάνο υπερίπταται του νησιού μεταφέροντας νέους ταξιδιώτες ή παίρνοντας σπίτι τους παλιούς. Πιο παλιά καθόμουν και τα κοίταζα, άλλες φορές τα φωτογράφιζα (γιατί έχω την τύχη να περνάν από πάνω μου σε διαδικασία προσγείωσης) τώρα πια είναι ρουτίνα....

Πλησιάζει το τέλος, οι ρυθμοί έγιναν πιο αργοί, πιο πολλές είναι οι αναχωρήσεις από τις αφίξεις... οπού να ναι θα αρχίσουν τα συνέδρια, με τους απρόσωπους επισκέπτες που θέλουν να πάρουν γρήγορα ένα πρωινό και μετά να χαθούν στις συνεδριακές αίθουσες και πάλι ένα καφεδάκι το απόγευμα και μετά περιήγηση στα αξιοθέατα. Αρχίζει η βαρεμάρα να πρέπει να είσαι εδώ, απλά για να είσαι, να μην έχει δουλεία και αυτό με κουράζει αφάνταστα....

Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Αυτές είναι τιμές...

Τώρα που με την επικείμενη συγχώνευση της Olympic με την Aegean έχει ήδη ξεκινήσει μια συνεργασία υπέρ τους και εις βάρος της τσέπης μας... εμφανίζεται η Rayan Air και συνδέει 3 ελληνικές πόλεις με ξένους προορισμούς. Συγκεκριμένα πτήσεις από Βόλο, Κω και Ρόδο για Φραγκφούρτη, Μιλάνο, Ρώμη, Πίζα. Και το καλύτερο όλων για όσους κλείσουν εισιτήρια μέχρι απόψε (16/9) για πτήσεις σε οποιοδήποτε προορισμό τους δίνουν το εισιτήριο προσφορά μόνο 5,00 € το άτομο. Δηλαδή με 10 ευρουλάκια πας Ρόδο - Μιλάνο με επιστροφή ενώ Ρόδο - Αθήνα θες τουλάχιστον 120 ευρώ. Βέβαια υπάρχουν οι κρυφές χρεώσεις αλλά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο πχ η τιμή δεν περιλαμβάνει μεταφορά αποσκευών αλλά και εδώ χρεώνει 1 ευρώ το κιλό... Αν έχετε λίγο αδειούλα το χειμώνα περάστε απο το site τους και ρίξτε μια ματιά www.ryanair.com

Το πρόβλημα είναι οτι ακόμα δεν ξέρω πότε θα κλείσουμε για να κάνω μια κράτηση γιατί μια απόδραση από την Ελλάδα την χρειάζομαι το συντομότερο.... πρέπει να βγω από την καθημερινότητα για να καθίσω και να σκεφτώ την πραγματικότητα και τα προβλήματα που υπάρχουν και τα θάβω κάτω απο τις πολλές ώρες δουλείας....

Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Χαλαρά πολύ

Πέσαν οι ρυθμοί , πέσαν οι διανυκτερεύσεις αλλά φυσικά πέσαν και τα έσοδα.... και όταν το έσοδο φεύγει έρχεται η γκρίνια, αλλά αυτή την φορά μας ξέχασε... Ήρεμα πολύ τα πράγματα στο ξενοδοχείο σε σημείο που αρχίζω και βαριέμαι. Μετά το τρέξιμο για τα πρωινά ουσιαστικά έχω χαλαρώσει και περιμένω να πάει 3 να φύγω.
Η κατάσταση μου δίνει πολύ χρόνο να σερφάρω ψάχνω μπλογκ παλιών φίλων αλλά και πολλά νέα, αρχίζω να την ξαναβρίσκω....
Έβλεπα σήμερα το google και έχει ως θέμα τα 120α γενέθλια της Αγκάθα Κρίστι... Τι λέτε ρε πάτε καλά ? Δεν έχουμε με τι να ασχοληθούμε και θα αφιερώσουμε την ημέρα στο αν ζούσε η συγγραφέας θα ήταν 120 χρονών ?

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

Άρχισε η σχολική χρονιά.....

Άνοιξαν τα σχολεία σήμερα... E και τι με νοιάζει εμένα ? Ούτε παιδιά έχω, ούτε σε σχολείο δουλεύω... Ναι αλλά μένω δίπλα σε ένα από αυτά. Που σημαίνει οτί από εδώ και πέρα το διάστημα 7.50 με 8.20 ή πρέπει να την έχω κάνει για την δουλειά ή να είμαι σπίτι, γιατί για να κάνεις πως βγαίνεις από το στενό και να παρακάμψεις τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα των γονέων χωρίς να σε στουκάρει κάποιος από τον κεντρικό δρόμο είναι mission imposible!!!

Σήμερα ξεκίνησα 8.30 αλλά για κακή μου τύχη καθυστέρησαν να μπουν στο σχολείο (Στην Ελλάδα είμαστε ρεεεε) και έτσι επί 10 λεπτά καθόμουν στην διασταύρωσή περιμένοντας να δω μια αχτίδα ελευθέριας στον δρόμο και να φύγω....

Βέβαια το οτι άνοιξαν τα σχολέια έχει και ένα καλό "Τέρμα οι σπασαρχιδηδές Έλληνες με τις οικογένειες τους" μόνο ξένοι πολιτισμένοι τουρίστες.

516 κοιμήθηκαν χτες 365 έφαγαν πρωινό, ο καιρός ζεστός με λίγα συννεφάκια... Το κλίμα εσωτερικά καλό, μακάρι να είναι μια ήσυχη μέρα...

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Στο Βενζινάδικο

Ε αφού μας τα πρήξαν με την απεργία τους είπα και εγώ να πάω να φουλάρω και την μοτο για κάθε ενδεχόμενο.... μεσημεράκι και κατηφορίζω σε ένα βενζινάδικο που βεβαίως γινόταν ο χαμός. Για καλή μου τύχη υπήρχε ξεχωριστό σημείο για τα μηχανάκια. Μπροστά μου 2 παπάκια φουλάρουν.... γύρω γύρω 5-6 αυτοκίνητα και καμιά 20αρια σε μια ουρά πιο πίσω. Έρχεται ο υπάλληλος ντυμένος στα χρώματα της εταιρείας καυσίμων :

Υπ: - Για σας τι κάνετε? Είστε καλά ?

Per: - Καλά Ευχαριστώ (Που τον ξέρω εγώ αυτόν ...? και που με ξέρει αυτός ? )

- Να το γεμίσουμε ?

- Ναι παρακαλώ.

- Παρακαλώ για λόγους ασφαλείας μπορείτε να κατεβείτε απο την μηχανή?

- Ναι βεβαίως (Τι λέει αυτός τώρα ?)

- Μήπως έχετε μαζί σας κινητό τηλέφωνο ?

- Ναι ( Ηλίθια ερώτηση, κανονικά έπρεπε να δώσω ηλίθια απάντηση, αλλά με είχε ψαρώσει ο τύπος)

- Θα σας παρακαλούσα να το απενεργοποιήσετε για λόγους ασφαλείας.

- ΟΚ (No comment)

Για να μην σας ζαλίζω άλλο γέμισα πλήρωσα μου έδωσε απόδειξη και εκεί που έβαζα το κράνος μου ακούω τον ίδιο διάλογο και με τον επόμενο... Ρε μπας και τηλεμεταφέρθηκα στην Γερμανία ή σε κανένα άλλο πολιτισμένο κράτος ? Με τέτοια ουρά και ασχολούνται με τα μέτρα ασφαλείας ? Μπράβο τους και μπράβο στην εταιρεία γιατί από ότι έμαθα το πρατήριο είναι ιδιόκτητο από την εταιρεία καυσίμων....

ΥΓ. 2ο ποστ σε μια ημέρα ρε αρχίζω και βρίσκω πάλι τον εαυτό μου...

Come back....ή Ταξιδευτής 2

Επέστρεψα.... το σκεπτόμουν καιρό τώρα να το κάνω. Αν και διάβαζα αρκετά blogs φίλων καθημερινά και όχι μόνο και έκανα και κάτι άλλες βλακείες στο δίκτυο έλεγα στον εαυτό μου πάλι Blog θα φτιάξεις ? για να το παρατήσεις όπως το προηγούμενο ? 14 ώρες την ημέρα δουλειά και 7 ώρες ύπνο θα τρως τις υπόλοιπές 3 στο blog ? Τελικά όμως ωρίμασε το πράγμα, ξαναμπήκα στο τριπάκι...
Έφαγα 3 ημέρες να σκέφτομαι όνομα.... το Ταξιδευτής δεν με εκφράζει πια, μειώθηκαν τα ταξίδια, ποιο πολύ πλέον ασχολούμαι με το να νταντεύω άλλους ταξιδευτές να τους προσφέρω ευχάριστη διαμονή, μια καλημέρα το πρωί να ακούω τα προβλήματα τους και να βρίσκω λύσεις να κάνω γενικώς ότι είναι δυνατόν για να περάσουν όσο πιο ευχάριστα μπορούν τις Διακοπές τους! 14 ώρες την ημέρα... 6 μήνες τον χρόνο.... δεν είναι ακριβώς ζωή είναι ζωή σαν ξενοδοχείο!!!
Αυτή τη φορά όμως δεν θα εγκαταλείψω, αν ζοριστώ θα μπαίνω να λέω ένα γεια και τα υπόλοιπα με την 1η ευκαιρία, άλλωστε τελειώνει η σαιζόν....
Ώρα να ψάξω να βρω τους παλιούς μου φίλους-bloggers αλλά και νέους....