Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Μια καυτή γνωριμία.....

Λένε πως ένας έρωτας περνάει με έναν άλλο... ίσως να έχουν δίκιο γιατί η μιζέρια στο ενδιάμεσο είναι πολύ δύσκολή και η πίκρα και ο πόνος σου βγαίνουν στην καθημερινότητα σου.

Το τελευταίο καιρό επιζητώ την έξοδο, καφέ με φίλους, ποτάκια και γενικά ψάχνω αυτό το παυσίπονο να περάσει ο πόνος! Έτσι την δευτέρα μια καλή μου φίλη, θέλησε να μου κάνει "προξενιό" με μια κολλητή της και να κανονίσει να πάμε για καφέ οι 3 μας. Πράγματι ντύθηκα, στολίστηκα και πήγα, με το που μπαίνω στην καφετέρια βλέπω την φίλη μου και μια κουκλάρα δίπλα της. Γίνονται οι γνωριμίες και σχεδόν ταυτόχρονα μέσα μου νιώθω ότι με τέτοια γυναίκα δεν έχω ελπίδες (Τι να κάνω μέσα σε όλα με έχουν πιάσει και οι ανασφάλειες μου) αλλά ευτυχώς πολύ γρήγορα επανέρχεται ο δυναμισμός μου και πιάνω κουβέντα. Δεν έχουν περάσει 10 λεπτά και η φίλη μου μας λέει ότι πρέπει να φύγει και μας αφήνει μόνους μας.
Συζητήσαμε για πολλά, γελάσαμε αλλά η στάση του σώματος της με τα χέρια σταυρωμένα σε θέση άμυνας μου έλεγε ότι δεν πάμε καλά (αχ με τα σεμινάρια της γλώσσας του σώματος). Έρχεται η στιγμή που πρέπει να φύγουμε και της ζητάω να αλλάξουμε τηλέφωνα, δέχεται και πραγματικά ένα τεράστιο χαμόγελο έλαμψε μέσα μου. Στο δρόμο προς τα αυτοκίνητα την ρώτησα αν ήθελε την Τετάρτη να πάμε σινεμά και μου είπε ναι και μάλιστα μου λέει να πάμε για καφέ πρώτα..... μες την τρελή χαρά εγώ από εκεί και μετά!!!

Τετάρτη μεσημεράκι μιλάμε στο τηλέφωνο και κανονίζουμε για το βραδύ.
Συναντιόμαστε, καθόμαστε για καφέ και τότε έρχεται η μεγάλη ξεφτίλα, (τον πούστη που με μάτιασε), ενώ βάζω την ζάχαρη στον καφέ κάνω μια αδέξια κίνηση και λούζομαι όλη την κούπα με τον γαλλικό. Ναι εδώ η γνωριμία μας έγινε καυτή αλλά κάηκα μόνο εγώ !!!!
Από εκεί και πέρα αμηχανία, συζητήσεις για διάφορα αλλά μου είχαν κοπεί τα φτερά. Τελοσπάντων ξεκινάμε και πάμε στο σινεμά, βλέπουμε την ταινία με μικρά σχολιάκια μεταξύ μας που κ που. Τελειώνει η ταινία και φεύγουμε, ένας σύντομος αποχαιρετισμός και ανανεώνουμε για την Παρασκευή (πάλι καλά γιατί θα με έπαιρνε από κάτω) Μια ανταλλαγή μηνυμάτων στα κινητά κανά 15 λεπτό μετά για καληνύχτα.

Την βλέπω σαν μια κοπέλα που με ενδιαφέρει, και θέλω να το πάω σιγά σιγά, μου αρέσει αλλά αγχώνομαι... γιατί τα γράφω? Γιατί αν δεν τα πω κάπου θα σκάσω !!!!

Σύντομα η συνέχεια....

1 σχόλιο:

  1. Λοιπόν, να εισαι ο εαυτος σου και ολα θα πανε καλά!
    Το χεις νομιζω! και ναι μη βιαστεις! γιατι οποιος βιαζεται σκονταφτει!

    Ευχομαι ολα να πανε οπως τα θες! Και να μας ενημερωνεις για τις εξελιξεις!!!

    Α!! Και καλο ταξιδι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή