Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

Της γκαντεμιάς το κάγκελο !!!!

Γενικά δεν πιστεύω πολύ στην τύχη, θεωρώ ότι υπεύθυνοι για τα καλά αλλά και για τα κακά που μας βρίσκουν είμαστε εμείς οι ίδιοι με την απροσεξία μας ή με την επιδεξιότητα μας, παρόλα αυτά υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να διαχειριστώ απόλυτα τα γεγονότα ειδικά αν έρχονται πολλά μαζεμένα...

Ξεκίνησα χαλαρά για το ξενοδοχείο, είχα μια σημαντική συνάντηση στις 11 που πίστευα ότι το πολύ σε καμιά ώρα θα έχει τελειώσει και θα μπορέσω να πάω σπίτι, να πάρω την βαλίτσα μου και χαλαρά στις 14.00 να μαι στο αεροδρόμιο...

Η συνάντηση πήγε καλά, περισσότερο καλά από ότι πίστευα (άξιζε η αναβολή των διακοπών μου κατά 3 μέρες) και τελείωσε στις 12.10. Ωραία σκέφτηκα είμαστε εντός προγράμματος και ξαφνικά ένας κεραυνός έσκισε την απέραντη ησυχία και αμέσως άρχισε να ρίχνει ΚΑΡΕΚΛΟΠΟΔΑΡΑ !!! Ωχ δεν έχω ομπρέλα πως θα πάω στο αμάξι ????

13.00 η βροχή έχει κόψει και ξεκινάω για το σπίτι, αλλά στην Ελλάδα είμαστε μόλις πέσει λίγο παραπάνω βροχή καταφέρνουμε να κάνουμε ένα κυκλοφοριακό μούρλια!!! Έκανα 30 λεπτά να πάω σπίτι σε μια διαδρομή που την κάνω σε 10. Άρχισα να κάνω τα τελευταία μαζέματα και είμαι έτοιμος για αναχώρηση και εκεί ξεκινάει ο 2ος γύρος βροχής. Τώρα έχω ομπρέλα αλλά έχω και μια ασήκωτη βαλίτσα οπότε περιμένουμε. 14.00 και ξεκινάω σε μια ώρα φεύγει το αεροπλάνο χλωμό το βλέπω να φεύγεις φίλε μου...

Φτάνω 14.35 στο τσακ... Επιβίβαση και άφιξη στην Αθήνα. Ώρα να ενημερώσω συγγενείς και φίλους αλλά το iphone μας έχει αφήσει από μπαταρία... Έχω μια ώρα και κάτι για Λονδίνο και πρέπει να το φορτίσω γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσω να βρω τον αδερφό μου και να πάμε σπίτι. Αρχίζω και κόβω βόλτες στις καφετέριες για καμιά πρίζα, καμία τύχη. Οπότε αποφασίζω να πάω στο ειδικό, ξέρετε τώρα μην κάνω διαφήμιση. Αγοράζω ένα σκατουλάκι που δίνει εξτρά μπαταρία και τα παιδιά στο κατάστημα δέχονται να μου το βάλουν και λίγο στην πρίζα να πάρει λίγο φόρτιση. Πάω για καφέ, παίρνω το κινητό, επιβίβαση και πτήση για Λονδίνο....

Άφιξη στο Λονδίνο στις 21.15, μέχρι τις 22.15 περιμένω τις βαλίτσες - η star alliance σας μάρανε - βγαίνω στην αίθουσα αφίξεων και καλώ τον αδερφό μου καμία τύχη, απλά δεν καλεί και ας έχω σήμα. Το σβήνω το ξανανοίγω τίποτα! Ψάχνω για άλλο πάροχο κανείς. Πάω στους κερματοδέκτες αλλά δεν παίρνουν κινητά. Τελικά βλέπω μπροστά μου έναν αυτόματο πωλητή που πουλάει συνδέσεις για καρτοκινητό (ναι ρε τα πουλάνε σε αυτόματους πωλητές και δεν χρειάζεται να τα δηλώσεις!!! Διαλέγω μια V....e και ξεκινάω την διαδικασία, και καλώ τον αδερφό μου που εκείνη την ώρα πλέον ξεκίναγε να με αναζητήσει στον Ερυθρό Σταυρό....

Έφτασα Λονδίνο, τώρα είμαι κοντά στα σύνορα με την Σκωτία σε ένα φοβερό μέρος, αύριο σας έχω φωτορεπορτάζ και την συνέχεια της γκαντεμιάς στα ΙΚΕΑ Λονδίνου...

Αν και έλεγα να κρύψω το κακό 2011 στα αζήτητα θα κάνω μια ανασκόπηση όπως και ένα σχεδιασμό του 2012...οπότε άλλες 3-4 αναρτήσεις είναι σίγουρες...

2 σχόλια:

  1. Χρονια πολλά, με υγεια και αγαπη!
    Να περνας καλά, παρα τις αναποδιές!

    φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι αναποδιές συνεχίζονται, είχα ξεχάσει τις ταχύτητες PSTN... αύριο επιστρέφω Λονδίνο και θα καλύψω τον χαμένο χρόνο

    ΑπάντησηΔιαγραφή