Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010

Ήρθε το τέλος....

... Πέρασαν σχεδόν 2 εβδομάδες χωρίς ούτε μια ανάρτηση, και ουσιαστικά χωρίς ιδιαίτερη παρουσία στο ίντερνετ γενικότερα, αφορμή ήταν ότι ήμασταν στην τελική ευθεία για τον τερματισμό και είναι η χειρότερη περίοδος.
Από την μια έχει λίγους πελάτες οπότε δεν έχει δουλειά και όμως πρέπει να είσαι εκεί γιατί τα στραβά πάντα στις ήρεμες στιγμές γίνονται, από την άλλη προσπαθείς να προσέξεις τις προμήθειες μην μείνουν πράγματα και τα φάμε στον κώλο και φυσικά έχεις και το προσωπικό που θεωρεί ότι η σαιζόν έληξε και τα έχει όλα γραμμένα κανονικότατα.
Σε όλα αυτά παίζει ρόλο και η κούραση η οποία όσο βλέπεις και πλησιάζει η ημέρα κλεισίματος τόσο νιώθεις τα πόδια σου πιο βαριά. Φέτος ζορίστηκα πολύ, μετά από 15 χρόνια στο χώρο ήταν η 1η σαιζόν που δεν έπαιξε ρεπό. Ξεκίνησα στις 14 Απριλίου και από τότε το πάω σερί 12-14 ώρες την ημέρα, ότι καιρό και να έχει, ότι διάθεση και να έχω ήμουν εκεί, παρών με το χαμόγελο στα χείλη (και ας ήταν ψεύτικο πολλές φορές)...και στις 25 Οκτώβρη επιτέλους ο διαιτητής σφύριξε λήξη... πάμε στα αποδυτήρια !!!!
Εχθές το πρωί δεν μπορούσα και δεν ήθελα να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά η υποχρέωση να το μαζέψουμε το μαγαζί με σήκωσε... το βραδύ με έπιασε μίνι κατάθλιψη... τι κάνω στις 16.00 στο σπίτι μόνος μου??? Έτσι είναι αν δουλεύεις 12 ώρες την ημέρα για 180 ημέρες και ξαφνικά σου πούνε έλα μόνο 4 ώρες ξαφνικά τρελαίνεσαι, αποδιοργανώνονται όλα... και το γερό χαστούκι θα είναι ότι από την 1η Νοέμβρη θα αποτελώ και εγώ μέρος του ποσοστού των ανέργων....

6 σχόλια:

  1. Πολύ λυπήθηκα, σου εύχομαι να βρεις σύντομα κάπου αλλού. Καλή τύχη να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν έφυγα Evie μου απλά έληξε η σαιζόν...Δυστυχώς έτσι είναι η ζωή στα τουριστικά μέρη, δουλεύουμε 6 μήνες από το πρωί ως το βράδυ και 6 μήνες καθόμαστε μέχρι σε σημείο σαπίσματος... Αλλά οι αλλαγές από την μια κατάσταση στην άλλη είναι πάντα δύσκολες....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Eτσι είναι οι δουλειές που ασχολούνται με τον τουρισμό. Τόσα χρόνια πια το έχεις μάθημα. ΑΛλά όπως λες η μεταβατική περίδος είναι πάντοτε δύσκολη. ΘΥμάμαι και τα δικά μου που βέβαια ήταν part-time και μόνο καλοκαίρια.

    Ευχομαι ηρεμία και ξεκούραση και μετά βλέπεις τι θα κάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ξεκουράσου κατ' αρχήν και μετά έχεις χρόνο να σκεφτείς τι θα κανεις. Χαλάρωσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ελπίζω να ξεκουραστείς, να πάρεις τις ανασες σου και θα τη βρεις την ακρη!

    Δε σε φοβάμαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή